United States or Slovenia ? Vote for the TOP Country of the Week !


»Nu wij Egeling hebben zou dat zeker geen vooruitgang zijn; maar toch.... ondanks al het steile, al het omslachtige, en vooral met het oog op kinderen, het onpractische van dat boek, is er veel in, dat beter behartigd mocht worden dan wij nu doen." »Och, kom, dominé! dat's geen meenens.

Ik hoop eens zoo gelukkig te zijn in de gelegenheid te komen, uw schoone, zoetklinkende taal te leeren; ik zal die gelegenheid niet onbenut laten, dat verzeker ik u. 't Is mij ernstig meenens eens uw taal te kennen; al bepaalt die kunde zich slechts tot lezen en schrijven, ik zou al heel gelukkig zijn.

Dat hij haar verstiet, als 't hem in zijn hoofd kwam een andere te nemen, en twee tegelijk hem te lastig docht in huis, was iets dat vanzelf sprak. Het kon ook voorkomen en het kwam werkelijk nog al eens voor dat een meisje zich niet tot vrouw wou láten nemen, noch als zóoveelste, noch zelfs als eerste en voorloopig eenige. Dan werd zij, in ernst en meenens, geschaakt: met geweld.

Frits! als dat geen meenens is, moest gij zulk een verlangen niet in mij opwekken." »Maar het is meenens, dat verzeker ik u, en ik zou er u niet over spreken, zoo ik niet wist hoe dat plan ten uitvoer te leggen; geloof mij, ik ben practisch genoeg geworden, om geen luchtkasteelen te bouwen." »Nu als er kans op is, dan zal ik u bekennen, Frits! dat ik het heimwee heb naar dat stadje!

Als ’t niet mogelijk is om dien hond uit de kamers te houden, moet hij weg, de deur uit,” bromde Frits tegen Jaantje, die als goede kameraad voor Bijou partij trok door te zeggen: „Dat kan uwes geen meenens wezen, meheer; ’t stomme dier heit er toch geen part of deel an, dat er ’n kleintje gekommen is.” Die logische opmerking ontwapende Frits’ gramschap en behoedde Bijou voor ’t wegjagen.

Maar het Leven heeft mij vacantie gegeven, op een minder aangename wijze, natuurlijk. Vandaag ben ik pas voor het eerst op, na twee weken te bed te hebben gelegen. Ik heb zoowat van alles gehad. Kou gevat, koortsen, rheumatische hoofdpijnen, maagpijn en tot besluit mazelen en waterpokken. 't Was wel meenens geweest.

»'t Is altijd nog beter dan door den schoorsteen," zeide hij en lachte. »Ik denk het ook," zei Jansen »vooruit!" Nu keek de welbespraakte den Boer weer aan door zijn gouden lorgnet zou het toch meenens zijn? Of leed de Boer aan vlagen van tijdelijken waanzin? »Nu, ga je of moet ik je een handje helpen?" zeide Jansen.

»Baas, het is dezen keer meenens," zeide Eliëzer op dringenden, overtuigenden toon. »Wat willen ze dan toch in de Transvaal?" vraagde Frits Jansen. »De Boerenregeering omverwerpen," zeide de Zoeloe. Frits Jansen deed onwillekeurig een greep naar het gevest van zijn sabel, maar zeide toen bedaard: »Vertel wat je weet!"

Aanstonds haalde de kapitein zijne revolver voor den dag, maar de woedende Moor deed een schel gefluit hooren, in een oogwenk verschenen drie bedienden, eveneens met dolken gewapend. Ha, ha! zeide de kapitein, het begint meenens te worden. Komaan schurken, uit den weg! en hij snelde naar den muur.