Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 10 juni 2025


Eindelijk stond hij stil en zeide: "Netje, de zaak wordt mij duidelijk; die goede stumperd, mamsel Westphalen, heeft angst gekregen, en de raadsheer heeft zich daarmeê gemoeid en heeft het een of ander verkeerds uitgericht. Je zult zien, dat zij zich verstopt heeft." "Laat haar dan begaan, Weber."

Mijn vader was met den kurketrekker aan 't werk, en Luth zorgde voor 't schenken, en de kamerdienaar stond bij de kachel en schudde bij al die toebereidselen altijd met het hoofd en wilde Luth wijzen, hoe hij presenteeren moest; en toen Luth het zóó doen wilde, goot hij mamsel Westphalen een glas punch in haren schoot. Ja, 't was een schoone avond.

De molenaar bromt zoo wat in zijn baard van heel mooi, vruchtbaar weder, en mamsel Westphalen fluistert Frits Sahlmann toe, dat hij vooruit moest loopen, en de sabel en den paardestaart van den Franschman uit de kamer van zijn meester gaan halen, dat hij die niet in 't oog kreeg: "Breng alles maar naar mijne kamer," zeide zij, "en leg 't achter mijn bed."

Zuur varkensvleesch!" Maar 't kwam te laat; Fieken had hem al met haren stompen bezem zijn hoed van het hoofd en zijn vel van 't gezicht gestooten, en mamsel Westphalen had hem al twee handen vol asch in de oogen gestrooid.

"Wat?" vraagt mamsel Westphalen, "is dat een antwoord van een' man, met vrouw en kinderen? Is dat het respect voor uw opperhoofd, om zoo'n uilenspiegelstreek in zijne; studeerkamer uit te voeren? Mijnheer Droi, kom mede!"

Hij gaf nu bevel, dat mamsel Westphalen en de beide dienstmeisjes in vrijheid gesteld zouden worden en mamsel Westphalen dook driemaal met eene nijging onder en zeide: "Ik bedank u wel, overste Von Toll."

"Ik meenen," antwoordde hij, en hij zwaait met zijn vinger rechts en links door de lucht, "ik meenen de lichte zig-zag met rompel, pompel, retteteta," "Dan hebt gij gelijk, mijnheer Droi," zegt mamsel Westphalen, "want daar buiten gaat het werkelijk zoo: rompel, pompel, ratteteta!" "Ah!" zegt mijnheer Droi, "dat zijn de tamboers, dat zijn mijne kameraden de grenadiers."

Met die woorden gaat hij den slottuin in, en hij is knorrig en zegt: "De drommel mag het weten! Eene openbare betrekking drukt waarachtig als een vloek op een' mensch!" Waarom mijn oom Herse met parool en veldgeschreeuw komt, waarom mamsel Westphalen niet in den veengrond zitten wil; en waarom mijnheer de raadsheer op den wagen van den molenaar en ook weder er afkomt.

Klets! krijgt hij een klap op zijn mond, die hem heel bekend voorkwam, daar hij dagelijks van die soort van mamsel Westphalen wel een stuk of drie ontving; dat wil zeggen, zoo bij benadering berekend, want geteld werden ze niet. Frederik bleef echter heel bedaard staan en vroeg: "Hoe zóó dan? Wat meent gij?

Als een kat springt hij op de planken van het groote ledekant met gordijnen van mamsel Westphalen en legt den ijsklomp boven op het bedverhemelte, terwijl hij bij zich zelven zegt: "Wacht jou oude plaaggeest! Dit is voor de oorvegen, die ik gekregen heb; nu zal de opstijgende hitte wel bekoelen." En daarop sluipt hij de deur weder uit.

Woord Van De Dag

verheerlijking

Anderen Op Zoek