Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 mei 2025
"'t Is precies, of ze hierheen komen," fluisterde Nel en kroop stijf tegen Door aan. "Maak toch zoo'n leven niet." "Konden we maar dood liggen, zooals Foxje." Weer was 't even stil in de voorkamer. "Ik probeer 't," zei Nel kordaat. "Wat?" "Ik houd het hier niet langer uit." "Nel, hoe durf je! Ik laat je niet alleen gaan," zei Door, toch alles behalve moedig.
Dat neem ik je niet kwalijk, ik vind 't ook niet pedant of maar eenigszins afkeuringswaardig, maar ik heb 't niet, dat 's alles! Ik heb er juist 'n helsch plezier in me heel anders voor te doen dan ik ben of eigenlijk, nee!...... ik wil er tegen jou niet om liegen, ik geloof dat ik me dat maar wijs maak, dat ik eenvoudig de kracht en den moed niet heb mezelf te zijn, altijd en overal.
"Wat heb je voor die arme vrouw kunnen doen?" vroeg Maria Clara aan Ibarra. "Niets. Niets. Een dezer dagen was ze uit het dorp verdwenen, en hebben ze haar niet terug kunnen vinden!" antwoordde de jongeman half verlegen. "Ik heb 't bovendien erg druk gehad. Maar maak je maar geen verdriet: de pastoor stelt veel belang in haar!" "Zei de alférez niet dat hij de kinderen zou laten zoeken?"
"Heeren," zeide hij zacht, "ik geloof dat wij aan huis zijn bij een inlander. De jonge dames..." "Loop heen! Maak u zich niets ongerust, hoor! Santiago houdt zichzelf niet voor een inlander, en bovendien is hij er niet bij. En dan... al was hij erbij? Die beweringen zijn maar dwaasheden van nieuwelingen.
Zijn twee visites daags niet te veel van je tijd gevergd, maak er drie. Zijn consulten noodig.... beslis en handel. Nee nee, 't is maar omdat ik die arme vrouw dat kind zoo duizendmaal gun; en.... zelf, ja zelf heb ik veel liefs van hem ondervonden.
"Maak maar stoom, schroef de veiligheidsklep dicht, ga er op zitten, en zie waar gij belanden zult." "Welnu," zeide Alfred, "dat zullen wij zien. Ik ben niet bang om op de veiligheidsklep te zitten, als de ketels maar sterk zijn, en de machinerie goed werkt."
"Vanwege graaf Willem!" kreet Robrecht twijfelende. "Vanwege den eenig wettigen graaf van Vlaanderen", herhaalde Burchard met nadruk. "Gij weet het, of anders maak ik het u bekend, ik geniet gansch zijne gunst en ben zijn vertrouweling. Hij heeft mij met eene moeilijke onderneming belast.
"Dat is te zeggen, ja, ik heb haar in 't voorbijgaan gezien, toen ik Monsieur Helding bezocht," antwoordde ik. "Nu ja, gezien," zeide Helding: "en een grooten dienst gedaan bovendien. Nu zij is ook altijd recht dankbaar; want zoo dikwijls ik haar op de trap ontmoet en een praatje met haar maak, vertel ik haar van UEd. en dan glinsteren haar oogen als twee sterretjes."
Leve Jan Verhelst!" riep de hovenier, ten teeken van blijdschap zijne muts in de hoogte werpende. "Wees stil en luister," zeide Frederic. "De lieden van Bolderhout hebben Jan Verhelst veel smaad aangedaan. Hij zal morgen hier terugkeeren. Ga in het dorp rond, maak zijne onschuld bekend, opdat hij met vriendschap en eer onthaald worde, zooals het behoort."
"Dominee!" zeide hij met een gesmoorde stem; "maak dat onderste plankje los." "Ik bedank u," zeide Groenhof: "hier!" vervolgde hij, zijn stem verheffende tot die, welke boven waren: "hier moet gij wezen." "Schurk!" riep de jongeling en gaf met zijn hartsvanger den Predikant een geduchten slag voor de schenen, zoodat de waardige man schreeuwende terugstoof.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek