Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 juni 2025
Hij hield zich weldra, met niets anders dan met politiek bezig, nam zijn ontslag op de bibliotheek, was op alle meetings aanwezig, sprak overal klinkende redevoeringen uit, liep Vlaanderen als een kristelijke bode van nieuwe maren om en omme. De boeren hoorden voor het eerst het woord vrijheid uitspreken door een die er niet dadelijk op liet volgen: weg met de papen! Hij was zelf een paap.
Ja, m'nheer pastoor, ik hou van vroolykheid, en de man kan nu zitten by z'n werk! 't Was niet aantezien, niet waar? Ja, juffrouw, zoo'n orgel is 'n heele vracht. En die arme vrouw met al haar wurmen van kinderen! Ja, zeker, juffrouw, 't is wel om meely mee te hebben. Maar... Wat-i "maren" wou, wist hyzelf niet recht.
De naam Lintwurm is afgeleid van den ouden naam, waaronder de draak of eenig ander fabelachtig ondier in sagen en maren optreedt. Tegenwoordig spreekt en schrijft men van den »Heiligen George met den draak;" oudtijds echter van »St-Joris met den lintwurm." Eene afbeelding daarvan kwam in vorige eeuen niet zelden als gevelteeken voor.
Denkt gij er over na of gij met Joan mede zult gaan of niet? Och! doe het toch, ik zal u ook liefhebben: en dan kunt gij hem helpen onthouden op toch dikwijls te schrijven: want als ik niets van hem hoor, ga ik vast en zeker dood." "Nu Freule, wij zullen zien! Ik wil er wel over denken, maar...." "Geen maren, Bouke! gij moet het vast doen; ik laat u niet los, voordat gij het mij beloofd hebt."
Van mond tot mond vergrootend liepen de onwaarschijnlijkste maren door de stad: de Engelschen dregen met een groot leger van uit Limburg om de Duitschers te omsingelen; de Russen waren geland te Oostende.
Maar, m'nheer, zouden we nu 't jonge-mensch maar niet aan 't werk zetten? Misschien komt m'nheer Pompile eerst na de koffi. Wel ja. Ga je gang! Wilkens wenkte Wouter tot zich, en na 'n paar gemaakte kuchjes: Ik zou je maar raden hier maar plaats te nemen. Leg je hoed maar weg ... Al deze maren hadden 'n beteekenis.
"Wel, op het fooitje, dat mijnheer .... van wegens de goede tijding!" stamelde de concierge. "Eruit! Kerel, blijf je met je pet op je kop in de kamer staan?" "Maar, mijnheer ...." "Vooruit, geen maren, eruit, of neen, wacht even. Wij zullen naar de kamer van dien smeerlap-artist gaan, die verhuist zonder me te betalen." "Wat?" riep de portier uit, "mijnheer Schaunard?"
Wat soude ic ane minne dan? Ik kan niet beslissen of het eerste vers gebruikelijk Middelhoogduitsch is. Vgl. M.F., p. 61, 25; 56, 18; 57, 30-32; 60, 32; 61, 10; 58, 17-19. Het sijn goede nieuwe maren dat die vogel openbare singen daer men bloemen siet. tot dien tiden in den jare stonde wel dat men vro ware: lacen, des en ben ic niet.
Beiden kwamen binnen; mevrouw Maren met de gewone vraag: "Ook een brief van Vader, meisjes?" en Laurie om op zijn onweerstaanbare manier te vragen: "Hebben niet een paar van jullie lust in een ritje? Ik heb mathesis zitten blokken, tot mijn hoofd suf is, en ga mijn hersens eens opfrisschen door een flinken toer.
Uwe maren zijn vergeefs, ik weet alles en openbaar alles. Zie door U heen, gij zijt zoo krank als de anderen, Zie door het lachen, het dansen, het feestvieren der menschen heen, Zie onder hun kleed en sieraden, zie onder hunne gewasschen, propere gezichten, Zie dan een geheime, stille walging en wanhoop.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek