Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 10 mei 2025
Mocht uw geheugen u soms in de steek laten, dan hebt gij, wanneer ik mij niet vergis, een litteeken aan uw hoofd, dat u alles wel weer voor den geest zal kunnen brengen. Maar ter zake.
De vrouwen zijn zoo, de Andalusische vooral. Deze was trotsch op het litteeken dat zij op den arm had en liet dat zien, alsof het 't mooiste op de wereld was. En José-Maria was bovendien een heel slecht kameraad!.... Op een tocht dien we maakten, wist hij het zoo aan te leggen dat al de winst aan hem bleef, aan ons de slagen en de moeilijkheden. Maar laat ik tot mijn verhaal terugkeeren.
Een vuurrood litteeken, het gevolg van den sabelhouw van een Massagetischen krijger, vormde een diepe groef over zijn hooggewelfd voorhoofd, zijn grooten gebogen neus en zijne smalle lippen. Geheel zijn uiterlijk droeg den stempel van groote kracht en mateloozen trots. Het was Nitetis niet mogelijk, ook maar voor éene seconde haar blik van dezen man af te wenden.
Zie, ik kan niet; tot paschen moet ik blijven; maar rijdt gij morgen dadelijk naar Bramborg en vraag in de herberg, waar wij geweest zijn, naar een deftigen man met een grijzen snorbaard en een litteeken op de rechterwang, ge zult hem wel vinden en meld u en mij bij hem aan: "Frederik Schult," en 'k had al gediend, maar ge behoeft niet te zeggen, dat ik eens van 't kinderwiegen gedeserteerd ben.
Hij zag de voeten en armen stijf, de kleeren bevlekt, het hoofd gebogen. "We mogen hem niet aanraken, voor dat het gerecht erbij is," zeide hij luide. "Hij is al stijf: hij is al een heelen tijd dood." De vrouwen kwamen langzamerhand naderbij. "'t Is de man die in dat huisje woonde, dezelfde die twee weken geleden gekomen is. Kijk maar 's naar dat litteeken op zijn gezicht."
Dat gebeurt door zich bij voorbeeld stijf een touw om de borst te binden, zoodat de huid tusschen de windingen omhoog wordt gewerkt. Dan kan men, zonder veel pijn te voelen, er in snijden. De korsten na de genezing worden steeds weer weggekrabd, totdat een dik litteeken is verkregen, dat als een sieraad wordt beschouwd.
Zij vlijde zich dichter en dichter tegen zijne borst, haar hoofd op zijne schouder, en toen, met de stem van een kind: Kijk eens! sprak ze en ze toonde hem haar pols. Wat? vroeg hij. Dat litteeken ... Dat heb jij gedaan. Heb ik ...! Ja ... Je hadt me zóó aan mijn polsen beet ...
Gij zelf streedt aan hunne spits; uw moed en uwe dapperheid waren die van een leeuw. Ik herken u, want het zwaard, dat aan mijne zijde hangt, sloeg de wonde, welker bloedig litteeken nu nog uw mannelijk gelaat siert!" De menigte, die met ingehouden adem had geluisterd, sidderde voor het leven van den man, die zoo stout durfde spreken.
Hij gevoelde zich troosteloos weemoedig, zelfs trots haar weêrbezit, en hij zoende den smallen streep van het litteeken met kleine kusjes. Zij lachte even. Het is een armband! schertste zij. Plotseling schrikte hij echter op. Eve ... begon hij, zich bedenkend. Wie? Waarom? Wat? vroeg zij, zacht lachend en wat moê, na die hallucinatie van donder. Die brieven en William ... Waarom?
Sulpice, die dezen man dikwerf bij 't aanschouwen van zijn kind bespied, en tevens ook het litteeken op zijn wang, en de tranen die in zijn oogen blonken opgemerkt had. Het gezicht van dezen man, die zoo volkomen een man geleek en als een vrouw weende, had den kerkmeester getroffen. Die gestalte was hem bijgebleven.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek