Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 10 mei 2025
Hij heeft een litteeken op zijn gezicht en heet Elias,.." "O!" riepen de twee, en keken elkaar ontzet aan. En onmiddellijk liepen ze hard in de richting van de kerk, waar eenige minuten te voren Lucas verdwenen was. Il buon di si conosce da mattina. Reeds vroeg verspreidde zich in 't dorp het gerucht dat er den vorigen nacht verscheidene lichtjes op 't kerkhof gezien waren.
Herinner u daarom, of gij gelooft haar aan eenig teeken te kunnen herkennen. Onderzoek het, want gij zult zeker zien, dat het Uw dochter is. Bernarbuccio dacht hierover na en herinnerde zich, dat zij een litteeken in den vorm van een kruis boven het linkeroor had, ontstaan uit een zweer, die hij haar kort voor die gebeurtenis had laten uitsnijden.
Drie koperen penningen waren het, en daarvan bouwde zij de kerk: drie penningen werden zes en zes werden negen en negen werden twaalf; zonder ophouden gingen de penningen door, en zij telden zichzelf. Daarom was ze vermoord, om een rijkdom, die er niet was, en 't litteeken sprak van de drie penningen.
En men ziet een enkele maal in den dichten drom der toeschouwers bij een hanengevecht of een of andere wayang-vertooning, mannen die het litteeken dragen van een kogelwond of een lanssteek, en die, soms, ontvlucht zijn uit den massamoord van 1906, en soms de door ambulance en artsen uit den zieltogenden hoop geredden.
De meester van Jim woont niet in dit graafschap, hij is in deze streken onbekend. Bovendien, hij is opgegeven, niemand zoekt meer naar hem, en mij zal men op de advertentie niet aanhouden." "Maar het merk in uwe hand?" George trok zijn handschoen uit en liet een versch litteeken in zijne hand zien.
Eindelijk verhief hij zich van zijn troon, zeggende: »Hedenavond, bij het drinkgelag, zullen wij krijgsraad beleggen, en morgen verneemt gij, welk antwoord gij aan uw volk hebt te brengen. Zorg Gobryas, dat deze lieden goed onthaald worden, en zend den Massageet, wien ik het litteeken op mijn aangezicht te danken heb, een deel der gerechten van mijne eigene tafel."
Hij trok mij naar zich toe en zei op onderworpen toon: "Sahib, ik wou, dat u wat patronen voor mij kocht; hier zijn vier roepijen, die ik ervoor heb bestemd." "Wel, waarvoor hebt ge die noodig?" vroeg ik. "Kijk hier," zei hij, en wees op de plaats van de wond, "dit litteeken moet nog afbetaald. Ik ben nu sterker, en binnen een paar dagen kan ik naar huis en ik moet zoo gauw mogelijk wraak nemen."
Hij woonde te Vernon, waar mijn broeder pastoor is, en heette, meen ik, Pontmarie of Montpercy... Ook had hij, naar ik meen, een geducht litteeken!" "Pontmercy," zei Marius verbleekend. "Juist, Pontmercy. Hebt ge hem gekend?" "Mijnheer," zei Marius, "hij was mijn vader." De oude kerkmeester sloeg de handen ineen en riep: "Zijt ge zijn zoon! Inderdaad, dat kind moet nu een man zijn.
Ik weet zeker, dat er des morgens geen plekje ter grootte van een shilling op mijne beenen was, dat niet een rood litteeken vertoonde waar de vlooien hadden gebeten. Wij vervolgden onzen rit door het ongebaande woud. Slechts nu en dan ontmoetten wij een Indiaan te paard, of een troep fraaie muildieren, die lorkeboomenhout en koren van de zuidelijke vlakten vervoerden.
Hij beschouwde het groote litteeken dat aan dit gezicht, waarop God het merkteeken der goedheid had gedrukt, een stempel van heldenmoed gaf. Hij bedacht, dat die man zijn vader was en nu was gestorven, en hij bleef koel. Zijn droefheid was dezelfde, die hij bij den aanblik van ieder anderen doode gevoeld zou hebben. Er was rouw, smartelijke rouw in deze kamer.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek