Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 8 juni 2025
Ik ben bang, dat ik kou heb gevat.« »Dat hoop ik niet, mijnheer,« zeide juffrouw Bedwin. »Al 't linnengoed dat u gebruikt heeft, was goed uitgedampt, mijnheer.« »Ik weet 't niet, juffrouw Bedwin. Ik weet 't niet,« zei Mr. Brownlow, »ik geloof, dat ik gisteren een vochtig tafellaken had; maar 't doet er niet toe. Hoe voel je je, beste jongen?«
In een oogwenk zag zij, hoe afgedragen en oud zijn jasje, hoe grauw zijn linnengoed was en hoe zonderling zijn grijze pantalon hem op de hielen hing. Vóórdat zij nog de trap op kon gaan, riep van boven uit ’t portaal een welluidende mannenstem: „Is de kapper daar, Antje? Laat hem dan maar boven komen.” „Neen, meneer; ’t is een...” ’t Woord „heer” wilde niet vlot over Antjes lippen.
Ik nam twee dragers mee, ieder met een bamboes over den schouder, aan welker uiteinden in matten korfjes mijn geringe bagage geborgen was, alleen bestaande uit linnengoed en kleêren, wat goedkoope sieraden en speelgoed, bestemd voor geschenken aan de inboorlingen.
Op het soort van terrasje hingen overal aan den muur en aan balken zakken van geitevel, ritsen uien, groenten, linnengoed en andere nuttige zaken. Kippen vlogen heen en weer en verdwenen tusschen het donkere latwerk.
De Vaudreuil is reeds omgeven door eene menigte met groenten en fruit geladen prauwen, die slechts wachten op het teeken dat zij mogen aanleggen, om op het dek hunne geurige en saprijke waar uit te stallen. Ook de scheepsbleekers zijn daar, gereed om elkander het linnengoed van den kommandant en de officieren, als een begeerlijke buit, te betwisten.
Ze zuchtte altijd, als ze er iets uit krijgen moest. Want och: met beî haar open oogen en beî haar zoekende en grijpende handen kon ze nog niet eens vinden, wat ze noodig had. 't Leek wel, of 't linnengoed op zijn eigen houtje wandelingen door de kast deed en dan weer liggen ging op plaatsen, waar het in 't geheel niet behoorde.
De kist werd het dierbaarste meubelstuk van het zaaltje en van het huis. In de morgenuren deed Mathilde het huishouden, wat gedurende haar afzondering heelemaal aan Jans was overgelaten geweest. Dan breide en borduurde zij ook. Zij maakte een beurs voor Jozef, zij zag het linnengoed na en bemoeide zich met zijn kleêren.
Hij was een slank, flink gebouwd man, van een gunstig voorkomen; bij zijn netjes gepoederd haar droeg hij een deftig zwart pak, waartegen zijn keurig linnengoed helder afstak. Als hij glimlachte, vertoonde zich een rij hagelwitte tanden en zijn zachtblauwe oogen getuigden van de grootste welwillendheid.
"Moeder heeft mij onlangs o! zooveel linnengoed laten zien en gezegd: dat is alles voor uw uitzet, Lise." "Zoo? men zou zeggen! Maar wat wildet gij weten?" "Gij zoudt mij eens verhalen, hoe gij waart, toen gij uw geliefde voor het eerst gezien hebt?" De oude vrouw ontroerde, en het kind voor haar zag met, groote, vochtige oogen vol verwachting tot haar op.
Beiden wisselden toen een blik, een enkelen slechts; naderden elkander, en zonder in het minst hunne meening omtrent den vluchteling uit te spreken, zeiden zij : "Vadertje, neem ons mede met u; wij smeeken er u dringend om!" "U meenemen?.... Om wat te doen, asjeblieft?" "Om uwe koffie te zetten en uwe maaltijden gereed te maken," zei Bardik. "Om uw linnengoed te wasschen," vulde Li aan.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek