Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 9 juni 2025


Ik wil weten welke vrije Kerel zich hier aanstelt tot uitvoerder der vonnissen die onze verdrukkers tegen zijne broeders hebben uitgesproken." "Niemand, niemand! Leve Burchard Knap!" klonk het door de zaal. De slag van den hamer weergalmde. "Gezellen", zeide de Voorman, "mher Burchard Knap van Bethferkerke is als ridder door het hooger hof der baroenen tot ballingschap verwezen.

Zijn hart was beklemd. Hij was in vervoering en beefde en hijgde; eensklaps, zonder te weten wat in hem omging en waaraan hij gehoorzaamde, richtte hij zich op, stak beide armen uit het venster, keek strak vooruit in de schaduw, in de stilte, in het oneindige duister en de eeuwige onmetelijkheid, en riep: "Leve de Keizer!" Van dit oogenblik af was alles bepaald.

Natuurlijk is dat der jongelingschap, die Monnikendams ander, niet minder eerbiedwaardig, einde bewoont, te machtig. Uit haar rangen wordt geantwoord met een uitdagend: "Leve het Noordeind!" En de kermisvrijsters houden gezwind ieder haar feestridder omvat met om des dapperen midden geslagen maagdenarmen, en laten stillende taal stroomen uit haar zoetelijk vertrokken monden.

Terwijl nu de arme boer doodelijk verlegen stond te kijken en eindelijk niets beter wist dan maar weer naar huis te gaan en zijne vrouw alles te vertellen, was er groot gejuich in 't dievenhuis. De dieven riepen maar in éénen door van "hoera!" en "leve de koning van de dieven, leve Tom!"

Ja, zieje, toen we nog Hollanders waren ... "Ja, toen we nog Hollanders waren!" En onder de Republiek ... "Leve de Republiek!" Toen had je-n-'ns 'n hardzeilery moeten zien! Maar nou! "Al is ons Prinssie!" en: "Leve de Republiek!" Onder de Republiek waren alle menschen gelyk! "Allemaal gelyk!" Zoo'n koning, zoo'n prins, al die tirannen... "Weg met die tirannen!" Ze benne geen haar beter als wy!

De poorten van iets dat vol zon was, vol verre, verre, klare verten, poorten van goud waren opengegaan. Ernest nam, uit een kistje, een stralenden diadeem en zette hem op haar hoofd. Iedereen juichte toe. Mijnheer du Bessy riep: Leve de koningin!

Leve Hubert!" "Gij kunt dat schot niet overtreffen, Locksley," zei de Prins met een spotachtigen glimlach. "Ik zal echter zijn pijl raken," hervatte Locksley. En zijn pijl met meer voorzichtigheid dan te voren afschietende, trof hij juist dien van zijn mededinger, die in splinters vloog.

Het volk staat nog op straat, en alle menschen voelen zich verheugd alsof ze een dochter uithuwelijken. Zij hebben slechts geduld gehad om Gaetano tijd te geven zich te verklaren. Maar nu moet hij dat zeker wel gedaan hebben. En zij beginnen te roepen: "Leve Gaetano! Leve Micaela!" Donna Micaela ziet met een onbeschrijflijk gepijnigden blik op.

Een, overigens knappe, buurvrouw was geheel verbaasd, op een morgen een grooten bloemruiker te ontvangen; mijnheer Gillenormand had haar dien gezonden. Haar man maakte haar een standje uit jaloezie. De heer Gillenormand beproefde Nicolette op zijn schoot te nemen. Hij noemde Marius mijnheer den baron. Hij riep: Leve de republiek!

De kreet is 'Leve Don Crisóstomo! Ga nu heen!" De drie schimmen verdwenen achter de muren. De nieuw-aangekomene verschool zich in de holte van de poort en wachtte in stilte. "Laten we 's zien wie me daar volgde!" mompelde hij. De tweede schim naderde met veel omzichtigheid, en stond stil, als om rond te kijken. "Ik ben te laat gekomen!" zeide hij halfluid, "maar misschien komen ze terug."

Woord Van De Dag

zelenika

Anderen Op Zoek