Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 10 juli 2025
"Ook blijf ik gelooven, al houdt gij u nog zoo leuk, dat gij nog wel eens nader aan de familie geparenteerd zult worden; daarom is het ook goed dat gij alles weet. Mogelijk wordt gij eens geroepen om heel wat linge sale uit te wasschen. Luister! Maar neen! wacht even tot ik dit laatste glas heb gedronken; mijne keel is droog van het praten."
Span je bok voor den wagen, en breng er dadelijk flink wat turven naar toe. Ik zal dan meteen een en ander uit den winkel inpakken, zoodat ze van avond wat te eten hebben ook." "Ja, ja, ik met den bokkenwagen, en Karel met de automobiel! Dat zal leuk wezen." 't Was intusschen al donker geworden, en de sterretjes begonnen al weder aan het hemelgewelf te flonkeren.
"Net poppehaar," zeiden de menschen en dat vond Tony leuk om te hooren. Niemand mocht van zus iets kwaads zeggen. "Hij bederft haar," zei Moeder vaak, als hij alles aan zus wou geven, of het grootste stuk voor haar uitzocht. "Eerst kijken, wat het mooiste is," zegt hij dan. "Hier, dit is beter, laten we ruilen."
Tot 'n blozend dienstmeisje gillend door ze heen vloog, nagezeten door 'n smidsjongen, wien de blanke sneeuw smolt in de zwarte handen. "Leuk!" zeiden ze samen, lachend, zoo ver mogelijk ze naoogend. "Wat gezellig, dat we dadelijk er door moeten naar college."
Ze komen zoo onverwacht, al die jolige dieren bij elkaâr en men glimlacht eer men 't zelv' weet.... Kom, wanneer een dichter ligt te droomen in het gras, komt er ook wel eens een leuk beest plotseling voor den dag, een eekhoorntje of zoo; en dichters zijn ook menschen, ze hebben een thuis; soms; want wat niet te ontkennen is, er zijn marabouts onder; al zijn er ook wel bij die een grooten gevlekten hond kunnen houden en zich 't lidmaatschap koopen van Artis.
Maar wat zou je nu gedaan hebben als het eens niet zoo vlot van stapel was geloopen?" "Ach," zei Li leuk, "dan had ik er wel weer een ander middel op gevonden. Hebben moest ik ze." De zeereis was weer even voorspoedig als te voren. Den 15en November was men weer op Green-Eiland, met een hoera verwelkomd door Mu, die De Vogel weer op zijn gewone plaats onder de boomen had verborgen.
Hij had dezen heer schijnbaar ingelicht en was nog bezig hem in te lichten, want ik werd van het hoofd tot de voeten bekeken alsof het signalement van een misdadiger moest worden opgenomen. Prettig was de situatie niet, doch er zat voor mij niets anders op dan me dat zoo leuk mogelijk te laten welgevallen en te doen alsof ik zeer geinteresseerd was bij het boek, dat ik in mijn handen had.
Dat zou leuk wezen. Weet je wat, ik doe het! Zou ik mijn decimetertje in den zak hebben? Laat eens voelen ja, daar is het. Wacht, nu zal ik het eens netjes uitrekenen. Eerst meten, hoe lang de gang is.» Bob knielde op de tegeltjes neer en mat de lengte van zijn kerker. Weldra wist hij, wat hij weten wilde. »Dus twintig meter. Laat ik dat goed onthouden.» »Nu de breedte.» Bob mat weer.
Als ik klaagde, dat ik 't niks lollig vond en vroeg of ik daarvoor nu op school al die wonderlijke dingen had geleerd, dan zei de oue boekhouder: "Ja jongetje, het leven is geen roman." Bakken vertellen, dat kon ik en dat vonden ze leuk ook, maar ze waren er niet tevreden mee. De ouwe boekhouder wist al heel gauw niet wat hij met me doen moest.
Hij was al weg, om dien van beneden te halen, heelemaal in z'n werk verdiept; en Go keek met welgevallen, hoe hij zich boog, schroefde, z'n kracht spande, dat 't bloed roodend naar z'n voorhoofd liep, tot onder z'n stug, blond haar. "Kom nu 's ruiken. Wat denk-je er van?" "Ik ruik niets," snoof Go behagelijk. "Wat leuk, dat je ook van zulke dingen verstand hebt, zeg.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek