Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 11 juli 2025


Ik heb, ofschoon ik reeds vóór dien tijd aan de geloofwaardigheid van deze verhalen twijfelende, opzettelijk oude, in de woestijn vergrijsde kameeldrijvers hierover ondervraagd: geen hunner wist iets van dit redmiddel af, geen enkele had ooit te voren zulk een kolossale leugen hooren vertellen.

Hij liet den arm zinken, keek den waard dreigend aan en antwoordde mij: Ge hebt gelijk, Scheriff. Maar ik heb de waarheid lief en haat den leugen. Daarom werd ik zoo boos. Kom weer buiten! Ik volgde hem, en buiten deed ik alsof het van zelf sprak dat ik mij vrij bewoog, en hinkte naar de rivier. Er viel niet aan te twijfelen of de Aladschy's beschouwden mij zoo half en half als hun gevangene.

»Dat heb ik niet gezegd, mijnheerantwoordde Oliver verbaasd. Dit klonk zoozeer als een leugen, dat de oude heer Oliver eenigszins strak aankeek. Het was onmogelijk aan hem te twijfelen; er sprak waarheid uit elken scherpen trek van zijn mager gezichtje. »Een of ander misverstandzei Mr. Brownlow.

Uw wapenen zullen de wapenen der beschaving zijn: Onderwijs! Volksontwikkeling! Verzet tegen de zonden der naties, en tegen het meest algemeene der menschheid onteerende dwaalbegrippen. Laat uw licht schijnen, en keer u 't allereerst tegen dien leugen: dat de oorlog een noodzakelijk kwaad.... of zelfs een heilzaam goed is!

Men speelt met het masker van Lancelot voor; het is een reusachtig zelfbedrog, maar de schrijnende onwaarheid ervan kan gedragen worden, doordat een vleug van spot de eigen leugen verzaakt.

Ilderim hief het hoofd op, zijn oogen straalden; men kon zien dat het voorstel hem toelachte. Genoeg, zeide hij. Als aan den wortel uwer tong een leugen verborgen ligt, zou Salomo zelf niet veilig voor u geweest zijn. Dat gij geen Romein zijt, dat gij als Jood een wrok tegen Rome hebt en wraak wil nemen, geloof ik. Maar hoe staat het met uwe vaardigheid?

Maar neen, daar hoorde hij hare stem, die hem Tantris noemde en hem vroeg, hoe hij hier gekomen was en of inderdaad hij het was, die den draak gedood had. Opnieuw moest hij een leugen verzinnen, die zijne aanwezigheid in Ierland verklaarbaar zou maken en zoo sprak hij. "Ja, schoone prinses, ik ben het, de speelman Tantris, dien uwe moeder jaren geleden uit het doodsgevaar redde.

"Nu goed, laat hem kiezen!" riep Mevrouw Wenche; maar dadelijk liet zij er op volgen: "Ach neen, wat geeft dat? zoo'n jongen! hij kiest natuurlijk te zijn als alle anderen om rust te hebben. Neen, neen Carsten! 't is zonde om hem met open oogen in leugen en knoeierij te zenden." "Zeg eens, Wenche! Hoe lang heb je je voorgesteld voor je zoon te kiezen?

Weet men dit, dan zal geen mensch ons zijn kind ter opvoeding willen geven. Ik heb mij dit erg aangetrokken; 't is mij of wij met een leugen onze taak aanvaarden. Onze illusie was, dat men ons geheel kende, en dan uit overtuiging ons zijne kinderen afstond. Dit is onmogelijk.

Buiten zichzelf van woede, kon hij geen woorden vinden om zich juist uit te drukken, en terwijl hij daarnaar nog zocht, vervolgde Van Stralen: "Uwe Hoogheid heeft een eigenaardige manier om iemand een uitlegging te vragen. Waar ik die woorden las? Waarschijnlijk waar ook u ze las, daar u ze immers ook blijkt te kennen." "Dat is een leugen!" riep de Hertog.

Woord Van De Dag

bakels

Anderen Op Zoek