Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 juni 2025
Zij gingen met de ster op de borst en de sabel op zijde naar school toe, zij schreven met diamanten griften op gouden leien en leerden even goed van buiten, als zij lazen; men kon dadelijk hooren, dat het prinsen waren. Hun zuster Elize zat op een klein bankje van spiegelglas en had een prentenboek, dat voor het halve koninkrijk gekocht was.
Daar lag het slot voor hem, zoo indrukwekkend, met zijn reusachtigen gevel, zijne torens; en de zoon des huizes bezat niet zóóveel, om, neen, het was om wanhopend te worden. Hij wendde zich haastig om, en keerde terug; zijne blikken dwaalden onwillekeurig over den heuvelachtigen grond en bleven op het leien dak van den papiermolen rusten; eensklaps lachte hij hardop.
Aan den voet der rots bespeurt ge tusschen het groen een groep van leien daken, en boven de schoorsteenen verheffen zich de fijne spitsen van torens, die reeds uit de verte herinneren aan de vele kloosters in dezen omtrek gevestigd.
Je moet hem zeggen dat de jongen die daar zooeven met z'n derriére... Zoo vertel ik, maar Styntje sprak hollandscher, bondiger, korter en beter. ...de jongen die zoo-even met z'n... zitwerktuigen dan, in 't venster van de kerk zat... 'n luiwammes is-i, 'n doeniet, 'n rekel! Zeg dat aan pater. Eerst was-i 'n blinde... jawel, zoolang-i 'n zusje had, dat hem leien kon.
Ook kon hij niet tegen de stad; Chambéry was veel minder aantrekkelijk dan Annecy, een vervelende stad met leien daken en het aspekt, toen al, van een vervallen residentie, want vroeger was zij de hoofdstad van heel Sardinië geweest. Het huis van Mme de Warens lag in een akelige achterstraat, zonder uitzicht, het was somber en triest.
Maar op hun leien schreven zij niet, evenals vroeger, cijfers, maar de moedige daden, die zij volbracht, alles, wat zij ondervonden en gezien hadden; en in het prentenboek leefde alles; de vogels zongen en de menschen kwamen het boek uit en spraken met Elize en haar broers. Maar als dezen het blad omkeerden, sprongen zij er dadelijk weer in, opdat de prenten niet in de war zouden raken.
Van alle kanten schoven de buurjuffrouwen uit haar deuren, leien koperen plakjes in de beenige hand van 't joodje en liepen dan heen met de bundeltjes kleuren. Drie bouquetjes kocht ik voor een dubbeltje, zette ze in een schaal, deed er water bij en toen was de kamer al vol van dien sterken, zoeten, behaaglijken reuk der hyacinthen. Nu staan ze voor me, vlak voor me, terwijl ik dit schrijf.
"Zie Nelly," zeide hij, "dat alles, zoover uw oog zien kan, was eenmaal het onze." "De papiermolen ook?" vroeg de kleine en wees op het met leien gedekte gebouw. "De molen zelf niet, maar wel een groot gedeelte der landerijen. Grootvader heeft ze aan des molenaars vader verkocht, toen hij zich eens in verlegenheid bevond zoo verhaalde grootmama mij.
Maar u zal zien, mijnheer Hovstad, die zaak gaat glad,... van een leien dakje! HOVSTAD. Hm;... wij zullen zien. Katrine! Zoo, ben jij thuis gekomen, Petra? Ja, ik kom net van school. Is hij er nog niet geweest? DR. STOCKMANN. Peter? Neen. Maar ik heb een heel gesprek gehad met Hovstad. Hij is heelemaal vervuld van de ontdekking die ik gedaan heb.
Maar ze was nu blind, ze kuste hem op den kop en hield hem tegen haar wang. Toen nam vrouw Simon hem weer terug, om hem op 't altaartje te zetten. Uit de weien woei de zomergeur aan; vliegen gonsden; de zon overglansde de rivier en blakerde de leien. Vrouw Simon was teruggekomen en viel zachtjes in slaap. Klokgelui maakte haar wakker; de vespers waren uit. Félicité kwam weer bij.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek