Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 14 juli 2025
Je moet hem zeggen dat de jongen die daar zooeven met z'n derriére... Zoo vertel ik, maar Styntje sprak hollandscher, bondiger, korter en beter. ...de jongen die zoo-even met z'n... zitwerktuigen dan, in 't venster van de kerk zat... 'n luiwammes is-i, 'n doeniet, 'n rekel! Zeg dat aan pater. Eerst was-i 'n blinde... jawel, zoolang-i 'n zusje had, dat hem leien kon.
Wat ben jij 'n luiwammes, Charlotte.« »'t Is een heele vracht, dat verzeker ik je,« zei de vrouw en kwam, hijgend van vermoeienis, bij hem aan. »'n Vracht! Waar heb je 't over? Waar ben je dan voor gemaakt?« zei de mannelijke reiziger en gooide onder het spreken zijn kleine bundeltje over den anderen schouder. »O, daar moet ze alweer rusten!
"Wat doet gij daar, luiwammes?" vroeg deze: "en waarom helpt gij niet een handje? spoedig! Smijt mij die kast over de versperring heen op den kop der Hollanders. Ziet gij niet, dat hunne sloepen reeds naderen?" "Bij Sint-Julfus!" antwoordde Daamke: "ik dien Ridder Reinout, en, wanneer die niet vecht, zie ik niet waarom ik het doen zoude."
"Fel koud; het sneeuwt." Zich toen tot zijn dochter wendende, die op het bed bij het venster zat, riep hij haar toe, met donderende stem: "Haast u, van 't bed, luiwammes! Zult ge dan nooit iets doen! sla een ruit in!" Bibberend sprong het meisje van het bed. "Sla een ruit in!" herhaalde hij. Het kind was als versuft.
Hij knikte twee of driemaal naar een vriend, dien ze passeerden en wees evenveel uitnoodigingen af om een morgenborrel te nemen; steeds ging hij voort, tot zij het tumult achter zich hadden en door Hosier Lane in Holborn waren gekomen. »Nou jong!« zei Sikes met een blik op de klok van de St. Andries-kerk, »bij zevenen! je moet doorstappen. Kom, luiwammes, blijf je nou al achter?«
Alle druppels water, die er vallen, vinden elkaar in de zee terug. Bibi was een kleine spotvogel, Baba een kleine smulgraag, En Bobo een kleine luiwammes. Op zekeren dag gingen ze in een naburig bosch wandelen, maar.... hielden zich niet aan de van huis meegekregen vermaning: volstrekt niet verder te gaan dan tot een zeker punt.
"O," riep ze, "wat een heerlijk plaatsje om uit te rusten en wat staan hier overal 'n aardbeien!" Toen zij dit hoorden, kwamen ze allebei aanloopen: Baba, de smulgraag, om er aardbeien te eten, Bobo, de luiwammes, om er languit op den grond te liggen. Maar 't "heerlijke" plaatsje was vol steenen en dorre takken en van aardbeien was niets te bespeuren.
Maar van het oogenblik, dat je hem niet meer toebehoort, zal hij je, wanneer je voortgaat den luiwammes te spelen en niet te willen werken, de deur goed en wel uitjagen!" »Mij de deur uitjagen?" »Ja, en dan zullen wij eens zien, wat je met je mooie vrijheid zult aanvangen, arme dwaas!" Pygmalion trok een vervaarlijk leelijk gezicht.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek