Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 oktober 2025
Een roerende stem zingt een lied, gewoon onder de slaven: "Jammer, jammer zal er wezen Voor den rechterstoel van Christus, Jammer, jammer voor d'eeuwigheid." "Die verwenschte meid!" zeide Legree; "ik zou haar wel willen worgen. Em! Em!" riep hij met zijne grove stem; maar alleen de spotachtige weergalm der muren gaf hem antwoord.
"Daar," zeide Cassy, terwijl zij een lampje aan een haak hing, die zij daartoe in een wand der kist had geslagen, "dat moet vooreerst onze woning zijn. Hoe bevalt zij u?" "Zijt ge wel zeker, dat zij niet hier zullen komen zoeken?" zeide Emmeline. "Ik zou Simon Legree dat wel eens willen zien doen," antwoordde Cassy. "Neen waarlijk niet; hij is maar al te blij dat hij hier vandaan kan blijven.
Legree knarste op zijne tanden, maar zijne woede hield hem stom; en Tom sprak als een vrij man, met een heldere en vroolijke stem: "Meester Legree, daar gij mij gekocht heb, zal ik een trouw en gehoorzaam dienaar voor u zijn. Ik zal u al het werk mijner handen, al mijn tijd en al mijne kracht geven; maar mijne ziel wil ik aan geen sterfelijk mensch overgeven.
Cassy hield onder het spreken hare glinsterende oogen op Legree gevestigd, en hij staarde haar aan, alsof hij de nachtmerrie had, en toen zij zweeg en hare hand, die ijskoud was, op de zijne legde, sprong hij met een vloek achteruit. "Wijf! Wat meent ge? Dat heeft niemand gedaan! "Wel neen natuurlijk niet heb ik dat dan gezegd?" zeide Cassy met een kouden spottenden glimlach.
Legree maakte juist een glas punch voor zich gereed, en terwijl hij uit een gebarsten kan water opschonk, bromde hij bij zich zelven: "Die duivelsche Sambo om zulk een haspelarij te maken tusschen mij en het nieuwe volk! Die kerel zal nu in geene week in staat zijn om te werken en dat juist in het drukste van den tijd." "Ja, dat is juist uwe manier," zeide eene stem achter zijnen stoel.
De huiskamer in de woning van Legree was een groot, hol vertrek, met een wijden en hoogen schoorsteen. Eens was het met fraai en kostbaar papier behangen, dat nu verschoten, verscheurd en half vergaan aan den muur hing.
Maar, Mijnheer, dit onschuldig bloed zal recht hebben. Ik zal dezen moord bekend maken. Ik zal naar den eersten rechter gaan dien ik vind, en u aangeven." "Doe dat," antwoordde Legree, hoonend met zijne vingers knippende. "Ik zal het u zelfs gaarne zien doen. Waar zult gij getuigen krijgen? Hoe zult gij het bewijzen? Kom maar op." George begreep terstond hoe veilig Legree hem kon uitdagen.
Wat zou er toch op die vliering zitten, denkt gij wel, Simon?" "Dat raakt u niet," antwoordde Legree. "Zoo, niet?" hervatte Cassy. "Welnu, ik ben in allen gevalle blij, dat ik niet meer onder de vliering slaap." Daar Cassy verwacht had dat de wind dien avond zou opsteken, had zij het vlieringvenster opengezet.
"Mag de wereld mij bestrijden, Helsche boosheid wonden slaan, Ik kan kampen, dulden, lijden, Satans woede wederstaan. "Laten rampen me overstroomen, 'k Sta voor storm en golven pal, Als ik veilig maar mag komen Bij mijn God, mijn heil, mijn al." "Zoo, zoo, denkt hij zoo?" zeide Legree bij zichzelven. "Die vervloekte methodisten-zangen!
Legree keerde zich om, en besloot de zaak vooreerst te laten rusten. "Welnu, doe uw zin," zeide hij norsch tot Cassy. "Hoor eens," vervolgde hij tot Tom, "ik zal het er nu bij laten, omdat het werk dringt en ik al mijne handen noodig heb; maar ik vergeet het nooit. Ik zal het u op rekening stellen, en mij op een of anderen tijd betaling verschaffen uit uwe zwarte huid; onthoud dat."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek