United States or Norway ? Vote for the TOP Country of the Week !
George was hartelijk genegen om zijne belangstelling te toonen voor iedereen, die van de plantage van Legree was ontkomen, eene plaats waarvan hij niet met bedaardheid kon spreken; en met die dappere onverschilligheid voor alle gevolgen, welke eene eigenschap van zijne jaren en zijn karakter was, verzekerde hij haar dat hij alles zou doen wat in zijn vermogen was, om de twee vluchtelingen te beschermen en voort te helpen.
"Sta op, gij beest!" zeide Legree, hem weder een schop gevende. Dit was moeielijk voor iemand, die zoo gekneusd en flauw was, en terwijl Tom pogingen deed om te gehoorzamen, hief Legree een barbaarsch geschater aan. "Wat maakt je zoo vlug van morgen, Tom? Misschien kou gevat verleden avond?" Tom was nu overeind gekomen en stond rechtop en zonder het hoofd te buigen voor zijnen meester.
Dat is de manier om vrede met mij te houden. Gij zult geen zacht plekje aan mij vinden, nergens. Past op dus; want ik bewijs geene genade." De vrouwen hielden onwillekeurig den adem in, en de geheele troep zette zich met benauwde gezichten neer. Ondertusschen draaide Legree zich op zijn hiel om, en ging naar het buffet van de boot, om een borrel te nemen.
"Zegt eens, gij," zeide hij, toen hij omkeek en de neerslachtige gezichten achter zich zag. "Zingt eens een liedje, jongens komaan!" Zijne slaven zagen elkander aan, het "komaan!" werd herhaald en tegelijk klapte de zweep, die Legree in de hand had. Tom begon een methodistisch lied: "Jeruzalem, mijn vaderland, Hoe dierbaar zijt ge mij!" "Houd op, zwarte kerel," bulderde Legree.
Het bleeke maanlicht scheen door de gebroken ruiten boven de deur; de lucht was hier kil en ongezond, als in een gewelf. Legree bleef onder aan de trap staan en hoorde eene stem zingen. Dat gezang kwam hem in het akelige huis vreemd en spookachtig voor, misschien omdat zijn zenuwgestel reeds geschokt was. Luister, wat is het?
Cassy had dus, met vrouwelijken tact, de eenige snaar geraakt die nog trillen kon. "Welnu, ik zal het laten bij wat hij gekregen heeft," zeide Legree; "maar hij moet mij vergiffenis vragen en betere manieren beloven." "Dat zal hij niet willen doen," zeide Cassy. "Niet willen?" "Neen." "Ik zou wel eens willen weten waarom, Juffertje," zeide Legree met diepe minachting.
Als er geene andere planters waren dan zooals hij," vervolgde hij, met zijnen vinger naar Legree wijzende, die met den rug naar hem toestond, "zou het geheele ding zinken als een molensteen. Het zijn uwe fatsoenlijkheid en menschlievendheid, die zijne brutaliteit beschermen."
Negers krijgen mij nooit gaar, noch met schreeuwen, noch met zoete broodjes bakken dat is de waarheid." "Gij hebt een mooien troep daar." "Ja," antwoordde Legree. "Daar is die Tom; zij zeiden mij dat hij wat ongemeens was.
Daarmede ging Legree heen. "Ga maar," zeide Cassy, hem dreigend aanziende. "Uwe rekening zal ook wel komen. Hoe gaat het u, arme man?" "De Heere heeft zijn engel gezonden en voor ditmaal den muil van den leeuw gesloten," antwoordde Tom.
"Zij heeft ze allen in het lijf geloof ik," zeide Legree; en een woesten vloek uitbrakende, ging hij naar de weegkamer. Langzaam kwamen de afgematte slaven en slavinnen de kamer in, en kruipende, maar met blijkbaren tegenzin, brachten zij hunne manden om gewogen te worden. Legree teekende het gewicht aan op eene lei, waarop aan den kant eene lijst der namen was geplakt.
Woord Van De Dag