Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 21 mei 2025


De hand die de poort opent, zal nimmermeer weder opgeheven worden, mijn bijl zal over die lafheid recht doen!" Vol woede liep hij naar zijn beenhouwers, en wandelde met snelle tred voor de scharen van het ambacht. "De stad overgeven! Wij de stad overgeven?" herhaalde hij menigmaal met een uitdrukking van toorn en verachting.

't Was Aelbert niet ontgaan, dat zijn vader hem van lafheid scheen te verdenken, en dat kon hij niet verdragen. Daarom zei hij: »U moet niet denken, dat de vrees mij zoo doet spreken, Vader. Ik ben niet bang en geloof, dat al meermalen getoond te hebben..." »Dat heb je!" werd hij van verschillende kanten in de rede gevallen.

43 "Indien ik wel uwe woorden heb begrepen," antwoordde die schim des Grootmoedigen; "dan is uwe ziel met lafheid besmet: 46 de welke vele malen den mensch bezwaart, zóódat zij van eenige eerlijke onderneming hem afwendt, als droch-gezichten een beest, wanneer het duistert.

Ik ben niet als die anderen allemaal, barstte zij uit. En als je 'n gentleman was, dan zou je er niet op letten, dat ik in 'n onbewaakt oogenblik me heb verraden. Nee, daar zou je niet op letten. 't Is leelijk van je, leelijk, te zeggen, dat je daardoor "moed" hebt gekregen, ik vind 't geen moed, ik vind 't lafheid, laagheid! Clara, je vergist je. Zie me 's aan, kind?

Ik zou hem gaarne om den hals zijn gevallen, maar wist niet hoe hij, Engelschman, mij zou ontvangen. Ik deed dus, wat lafheid en valsche trots mij als het beste ingaven, trad voorzichtig op hem toe, nam mijn hoed af en zei: 'Dr. Livingstone, naar ik vermoed." "Ja," antwoordde hij met een vriendelijk lachje en even aan zijn pet lichtend.

Maar weerlooze menschen gaan vermoorden, terwijl zij aan tafel zijn gezeten? Het denkbeeld zulker lafheid alleen doet mij sidderen van schaamte ... Gij blijft bij uw afschuwelijk besluit? Welnu, worstelt dan tegen mij; ik ben uw vijand, ik zal uw verfoeilijk opzet verijdelen! Neen, neen, gij zult ons dierbaar Kerlingaland niet met u nederstorten in eenen afgrond van vermaledijding en schande.

Zoolang er leven was, was er hoop en zulk eene lafheid mocht een ridder van koning Arthur slechts in den uitersten nood begaan. Al zijne wilskracht bijeenrapend, vervolgde hij zijne reis en alsof de natuur hem beloonen wilde voor zijn moed, kwamen er nu dagen van zonneschijn en frissche, wintersche kou.

Maar zeker verwacht ik spoedig het loon, dat ik verdien: den dood, die mij liever zal zijn dan het leven door de herinnering aan mijn lafheid, omdat ik aan u niet kan noch mag verbergen, wat ik u niet zonder groote schaamte openbaren zal. Hij bekende alles en beweerde, dat hij wetend, hoezeer hem dit niet paste, tot straf had willen sterven en geloofde, dat het spoedig zou gebeuren.

"En hij heeft den kamp tegen u geweigerd?" "Ja, onder voorwendsel dat hij, edelgeboren man, niet mag strijden tegen eenen Kerel, wiens vrije geboorte hem niet is bewezen." "Welke lafheid!" gromde mher Willem. "Lafheid niet, huichelarij en boosheid. Het is om ons tot gewelddadigheid aan te drijven en den graaf tegen ons te verbitteren."

"Ik heb mij laten vernederen en honen met een geduld dat aan lafheid grensde, alleenlijk om in mijn geweten de overtuiging te hebben dat ik tot het einde mijnen plicht heb betracht, ten minste tot zooverre de menschelijke krachten reiken. Deze overtuiging heb ik." "Maar welke reden gaf dan mher Van Woumen tot zulk onverwacht besluit?" vroeg de kastelein.

Anderen Op Zoek