Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 25 juni 2025
Om geheel zeker te zijn en afstooten met opdrogen te voorkomen, bezwaar ik de draden met een metalen ring. Hiertoe schuif ik het ringetje van boven over de plant en haal het zoover naar beneden, totdat de draden sterk genoeg aangehaald zijn. Den volgenden dag leg ik, al naar de zwaarte van den ring er nog een tweeden bovenop.
«Ontkleed het kindje, leg het op tafel, Livina,» sprak de zieke moeder tot hare dochter, neem een wollen doek en wrijf het arme schaapje tot het bijkomt....» en uitgeput liet de zieke het hoofd weer op de peluw vallen. Livina deed zooals de kranke had gezegd.
»Dat zei ik je al: ik vraag een tiental mannen, om mij te vergezellen. Over een paar dagen vinden we elkaar dan weer bij het rotshol door het gebergte." »Ik geloof, dat u gelijk heeft, heer. Ja, de bala moet maar terugkeeren. Onze buit is rijk en de Sibaoe's zullen nog langen tijd met schrik aan ons denken.... Ik zal er met de mannen over spreken." »Goed, Petinggi! Leg het hun duidelijk uit."
Men beschuldigt u een aanslag tegen het leven van uw weldoener te hebben gesmeed. Wat mij betreft, ik kan noch wil dit gelooven; doch verdedig u, leg uw onschuld aan den dag en laten geen onteerende vermoedens op u rusten.
Leg haar er op, de eerste, heelemaal naakt. De anderen hoeven niet weg te gaan. Ze moeten zien. Je kunt gaan Bonger, en jij ook, Graafland". Bonger legde z'n hand op z'n schouder. "Sta stil, doe je arm omlaag". De arm zakte en Bonger sloeg 't laken om hem heen. "Ga op dien stoel zitten". Hij ging zitten. Graafland zocht z'n kleeren bij elkaar, van 't bed, van de stoelen, van den grond.
Ik nam beide hare handen in de mijne en sprak met vastheid: "Als de scheiding u iets kost, Francis! scheiden wij niet!" "Het is bedwelmend, Leo! de.... de.... mogelijkheid dat ik.... ik nog gelukkig zou kunnen zijn," stamelde zij. "Het is genoeg, Francis! gij zijt de mijne. Ik laat u niet meer los. Leg uwe hand in de mijne voor het leven."
En 'k leg die stil en met beleid Hier midden in de kamer neêr, En 'k vang de muis, ja bij mijn eer! Laat gij u van uw man maar raân En blijf maar stil wat achter aan!" De wollen muts werd neêrgelegd, Schoon Eva zei: "'t Komt nooit terecht."
Wat hebt ge toch met den schoenmaker Linsener te maken? De man doet u immers niets." "Oom," zeide ik, toen hij zich weder ter deeg legde, om weder aan 't zagen te gaan, "is het waar; of heb ik het gedroomd? Hebben wij oude vrijers geen deel aan de kerstvreugde?" "Gekkepraat!" zeide oom Matthijs. "Leg stil!" "Ik ben zeker erg ziek geweest?" vroeg ik.
Ik wil u dit eene slechts vragen, geliefde Leg nooit op mijn schouders de last van uw haat 't Zwakste van alles is dat niet een menschenhart? Hoe zou 't kunnen leven met de verzengende gedachte, Dat 't een ander een kwelling was. O mijn geliefde begeert ge mijn dood Koop u geen dolk, geen gif, geen strop.
Toen Mijne hand ze u toezond uit den hooge, Sprak Ik: Ik zal als Helper bij hem zijn; Naar mate hij Mij deel geeft in zijn pijn Zal ik, niet hij, het wicht zijns kruises dragen. Zóó wil ik u, Mijn kind, als gij gelooft, Omsluiten met Mijn arm. O leg uw hoofd Aan Mijne borst, gij moogt stoutmoedig vragen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek