Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 3 juni 2025
Verwacht dus niet, dat zij hem verbeidde, dat er eene ontmoeting plaats greep, zoo als herderszangers er schilderen, bij de tehuiskomst van eenen daglooner, een vriendelijk welkom, een kus als eene klok.
Ja, zij moest hem alles kunnen biechten, en zij zou dit ook doen. Hij ging naar den molen toe en kwam tot de biecht. Deze begon met een kus en eindigde daarmee, dat Rudy de zondaar bleef; het was afschuwelijk van hem! Zulk een wantrouwen, zulk een heftigheid kon hen beiden in het ongeluk storten. Ja zeker, dat kon!
Spoedig daarna trad Veronica vredig en vriendelijk tot hem en vroeg, waarom hij haar in zijn roes zoo’n schrik aangejaagd had en dat hij zich toch voor nieuwe inbeeldingen mocht hoeden, wanneer hij bij den archivaris aan het werk was. „Goeden nacht, goeden nacht, mijn liefste vriend” murmelde Veronica zacht, terwijl zij zijn lippen in vluchtigen kus beroerde.
Nog een kus, doch kom nooit meer terug; nog één, gij zijt schoon, maar vertrek! Braaf meideken, sprak Uilenspiegel, heur in de armen drukkend. Dat was ik niet altijd, zegde zij. Ik deed lijk zij. Hoe sprak hij, dat liedeken, die zoete oproep tot de verliefde mannen? Ja, zegde zij. Moeder wilde het, u red ik, omdat ik u uit liefde beminne. De anderen zal ik redden te uwer gedenkenis, mijn geliefde.
Gij zijt niet de Spaansche kapitein, gij zijt een patriot, zooals mijn aanstaande echtgenoot, en toch," zij kijkt hem vlak in de oogen, "zijt gij de verloofde van Alva's dochter!" En als zij bemerkt, dat Guy schrikt, voegt zij er op geruststellenden toon aan toe: "Vertrouw mij, ik zal uw geheim bewaren, want ik weet, dat gij voor iederen kus van Dona Hermoine uw leven op het spel zet."
De kluis, getuige van ons noode scheiden, Leeft in mijn peinzende herinnering.... Zij werd mij paradijs, omdat ze ons beiden, In de’ eersten stond van liefde, ’t laatst omving. Een kus ten afscheid, toen twee harten schreiden, Verheugde ’t hart, dat haar aan ’t harte hing.... Maar, die der liefde ’t leven wou bereiden, Schonk leven aan den dood: zij bleef, ik ging.
"Wat kunnen ons die gele bladeren schelen?" zeide zij met een glimlach, waarin zij al haar liefde legde; "wat kan ons het najaar schelen? Wij zijn in den zomer en de bladeren zijn groen: laten we die niet ongebruikt voorbij laten gaan ..... En wanneer je ziet, dat ik uit dit leven heengaan wil, neem me dan in je armen, kus me en verbied me weg te gaan.
"Mag ik hem een kus op zijn gezonde wangen geven?" vroeg Harris. "Gaarne," antwoordde Mevr. Weldon. Maar "mijnheer Harris" scheen den kleinen Jack niet bijzonder te bevallen, want hij drukte zich nog vaster tegen zijn moeder aan. "Wat!" zei Harris, "wil je niet dat ik je kus! Ben je bang voor me, mannetje?" "Neem 't hem niet kwalijk, mijnheer," haastte zich Mevr.
«Wees niet boos!» smeekte deze, «ik heb niets, niets hoegenaamd gekregen!» En dit zeggende, greep hij zijn moeder bij haar japon vast, alsof hij daarop een kus wilde drukken. Zij traden het kamertje binnen; dat zal ik niet beschrijven; slechts zooveel zij daarvan gezegd, dat daarin een pot met een kolenvuur stond, een marito, zooals het genoemd wordt.
Zoo zaten ze, de zachte lucht van linnen van haar japon, en de veel fijner geur van daaronder vulden de glazen kamer. En de wolken gingen voorbij en 't uur, en de zon scheen en maakte 't binnen goud. En hij zei: "nu moet ik weer naar mijn werk," en stond op, en zij stond op, en zij gingen na eenen laatsten kus samen uiteen, hij naar zijn werk en zij ook naar haar werk.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek