United States or Uruguay ? Vote for the TOP Country of the Week !
»En als er nu eens geen maanbewoners zijn," merkte Nicholl aan, op wien de zonderlinge overspanning uitwerkte, dat zij een Jantje Contrarie van hem maakte. »Wie zegt dat er geen maanbewoners zijn!" vroeg Michel Ardan op dreigenden toon. »Ik!" krijschte Nicholl. »Kapitein," bracht Michel Ardan met dubbelslaande tong uit, »herhaal die beleediging niet, of ik verworg u."
Als je hem zag, zooals ik hem zie! krijschte zij. Ach toe, Eline, laten we niet kibbelen over Vincent. De heele jongen kan me niets schelen. Je maakt er een melodrama van. Stel je toch niet zoo aan. Ja, "stel je toch niet zoo aan!" Daarmeê wordt je altijd doodgeslagen, als je het minste gevoel toont... Jij, jij hebt geen hart, jij... Eline! sprak Otto zacht.
De heer Leblanc viel hem niet in de rede, maar zeide, toen hij zweeg: "Ik weet niet, wat ge bedoelt. Gij vergist u. Ik ben een zeer arm man, en niets minder dan een millionair. Ik ken u niet. Ge ziet mij voor een ander aan." "Ha," krijschte Thénardier; "gij wilt nog verder met mij schertsen! Maar, 't is mis, man! Zoo, herinnert gij het u niet! Ziet gij niet wie ik ben?"
Ja, leugenpak!" krijschte hij in de hoogste tonen van zijn faussetstem, "en de journalisten zijn bandieten en prutsschrijvers." "Maar toch, mijnheer Mouton ...." "Ja, bandieten," ging deze voort. "Zij zijn de oorzaak van alle ongelukken in de wereld; zij hebben de revolutie en de assignaten gemaakt; bewijs: Murat." "Pardon," viel Rodolphe hem in de rede; "u bedoelt Marat."
Maar achter mij, door het slik, sleepte de harpij zich voort. Ah! Ah! Ah! krijschte zij in woede. Mijn vleugel, mijn vleugel heb je ontwricht! En mijn poot, en mijn poot heb je gebroken! Ik vloek je, ik vloek je, ellendige knaap! Ezel, die je bent, om mijn min te versmaden! Jij, die niet weet wat mijn liefde is! Jij, die mint iedere herbergmeid!
Zweer het niet, Frank, want dat zoû slecht zijn! krijschte zij, zich, als ondanks zichzelve, opwindend tot een paroxisme van ziekelijke overtuigdheid omtrent iets, waarvan zij niets zekers wist. Want ik voel het, dat het er is! Ik voel het, hier, in me, om me, overal!
"Ja, zeker, een duel!" krijschte Uncle Prudent meer dan hij sprak. "Een duel, dat een van ons beiden het leven zou kunnen kosten?"... "Neen, niet zou kunnen, maar zeer zeker zou kosten!" bulderde Uncle Prudent in den hoogsten graad van verwoedheid. "Welnu, geachte voorzitter van Weldon-Institute, dat weiger ik." "Gij weigert?..." "Ja, ik weiger!" "Gij weigert te duelleeren?..."
De vrouwen kropen bij elkaâr en begonnen te kakelen. Dorian keerde ze den rug toe en fluisterde Adrian Singleton iets toe. Een verwrongen glimlach striemde over het gelaat van een der vrouwen. Wat zijn we trotsch vandaag! krijschte zij. Spreek in Gods naam niet tegen me! riep Dorian, op den grond stampend. Wat wil je hebben? Geld? Hier heb je het. En spreek nu nooit meer tegen me!
"Wat moet je nu hebben?" vroeg zij, grimmig over haar bril heenkijkende, terwijl de papegaai, die op de leuning van haar stoel zat, krijschte: "Ga weg; geen jongens hier!" Laurie ging voor het raam staan en Jo deed haar verhaal. "Juist wat te verwachten was, wanneer je moeder jullie toestaat bij allerlei arme menschen in en uit te loopen.
»En wat een verbetering met betrekking tot de gezondheid!" krijschte de barbier weer; »want bij schipper Van Halen behoeven niet zooveel menschen in een beperkte ruimte opgehoopt te worden als op andere schepen.
Woord Van De Dag