United States or Slovenia ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Het zou je niets baten, of je al in de kou uitging om Amy te halen, want ze komen straks allemaal hier; ik kon niet langer wachten; ik wou je zoo graag het groote nieuws vertellen, en het bovenste laagje hebben, zooals wij zeiden, als wij over den room kibbelden." "Natuurlijk wou je dat, en bedierf je alles door met het slot te beginnen.
Ik kroop in mijn ledekant en sliep slecht, door de kou. Japi had nergens weet van. Toen de dag aanbrak en ik voor de zooveelste maal wakker werd, hoorde ik hem rammelen. Hij was bezig thee te zetten, had zelf beneden water gehaald, en zich aan m'n ontstelde buren voor een neef van mij uitgegeven. Hij had best geslapen, hij was alleen een beetje stijf. Hij hoopte dat i me niet wakker had gemaakt.
Den volgenden morgen brandde de zon weer, en deed verlangen naar een weinig schaduw tusschen de kale rotsen, tot er 's avonds weer kou en onweer volgden. Den dag daarop werd eindelijk het doel der reis bereikt; men was aan den oever van het meer Gangabal. Maar de bedevaartgangers zijn daarmee nog niet aan het einde van hun moeite.
»Waren we door dat ongeluk met onze tros niet genoodzaakt geworden om terug te keeren, dan hadden we misschien toen het schip brak nog enkele schipbreukelingen kunnen oppikken; maar toch, de meesten zullen, zóo als zij in 't water vielen, wel versteven zijn geweest van de koû of verpletterd zijn geworden tegen de keien van het Noorderhoofd.
Ten minste als de wandeling u niet te zwaar is na uw morgenrid. Och! antwoordde Siddha, spoedig gemeenzaam met zijn nieuwen vriend, om de warmte geef ik in den regel al even weinig als om de kou, wij zijn er in onze bergen wel aan gewend. En ook niet om een weinig moeite. Maar ongaarne zou ik u last veroorzaken om mij iets te laten zien wat gij zelf natuurlijk al lang kent.
Geestdriftig sprong Pallieter over Marieke uit het bed en liep naar het venster; een goede kou sloeg hem in 't gezicht. Hij kon niets zeggen van aandoening en geluk. Sneeuw, sneeuw, overal witte, dikke sneeuw! De verten, de velden, de hagen, de waterwegen, de boomen, hoeven, wegen en straat, alles wit en blank, versch uit den hemel gevallen, met al de frischheid en de jongheid van een kind!
"Ja," zeide Musette met een blik op de overblijfselen van het vijfdaagsche feestmaal; "ik kom te laat." "Waarom?" vroeg Marcel. "Waarom?" zeide Musette .... en kreeg een kleur. In plaats van antwoord te geven ging zij op Marcels knieën zitten; zij beefde nog steeds en haar handen waren blauw van de kou. "Was je niet vrij?" vroeg Marcel haar fluisterend. "Ik niet vrij!" riep Musette uit.
»Toen ben ik langs de lijn op het dek geklommen. »Ik vond aan boord de drie vrouwen, zittende op een bank op het wandeldek onder het sloependek; een elf of twaalf lijken lagen nog in het rond van menschen die zeker door kou en ontbering waren omgekomen. »De drie nog levende vrouwen waren door en door nat en haar beenen waren vreeselijk gezwollen.
Holland moet en zal van mij in waarheid maken eene vrije vrouw. Jullie lucht, jullie kou, moet alle vooroordeelen die mij nog aankleven van mij losmaken; eerst dan zal ik in waarheid vrij zijn!
Op een teeken van den ingenieur onderzochten Nab en Pencroff deze lijken die reeds verstijfd waren door de kou. Zij droegen geen spoor van verwonding.
Woord Van De Dag