Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 15 juni 2025
In de Gemeente van Thessalonica waren in de dagen van Paulus reeds menschen, die deze gevolgtrekking maakten. Paulus moest sommigen uit die gemeente vermanen »te werken met hunne eigene handen.« Mede door de prediking van den komenden Christus waren deze menschen er toe gekomen hun dagelijkschen arbeid te verwaarloozen. Waarom zou men arbeiden? Was de Heer niet nabij?
Met het oog op den komenden strijd verlangde hij zich eenige uren uit te kunnen strekken op een zachter rustbed dan de woudbodem hem bieden kon en ook lachtte het denkbeeld hem toe, om zich voor 't eerst na langen tijd aan een goed voorzienen disch te schikken. Met blijdschap ontdekte hij daarom de tinnen van een kasteel en hij spoorde zijn vermoeid paard aan tot vernieuwden spoed.
Vonden wij in de 13de eeuw nog maar weinige berijmde novellen, hoorden wij het lied slechts hier en daar als schuchter kweelen der vogels bij den komenden morgen nu zien wij ons geplaatst voor eene menigte van verhalende en lyrische gedichten, zoo rijk in verscheidenheid, dat het moeilijk valt in die warreling het gelijke of verwante te onderkennen en te groepeeren.
Somtijds zijn de eerste celgroepen, door een zwerm gemaakt, geel en vochtig en sponsachtig van uiterlijk, met dikke onregelmatige wanden, en het lijkt wel of zij bedoeld zijn als niet anders dan een tijdelijke bergplaats voor den komenden nektar, tot er tijd is om de eigenlijke honingcellen klaar te krijgen.
Onze arbeid loopt op iets uit. Zij werpt vrucht af. Ons leven heeft een doel, dat door den komenden Christus is gewaarborgd. Zoo de toekomst des Heeren beschouwende, kunnen wij begrijpen hoe het achteruitwijken van deze verwachting de grootste invloed gehad heeft op geheel de christelijke moraal. Men zag Christus niet meer komen in heerlijkheid, en nu geschiedde er tweeërlei.
Sidi Mohammed, die beginselen heeft omtrent recht en broederschap, heeft een eigenaardige manier om ze in praktijk te brengen. Bij voorbeeld: Des avonds tusschen acht en tien uur is er een heele opschudding in het huis van Sidi Mohammed, ontroering onder de bedienden, veel gaanden en komenden, geroep en geschreeuw!
De eerlijke Altenburger stond op dit oogenblik bijna meer angst uit dan de gewurgde, die daar lag met gesloten oogen, telkens moeilijk naar lucht happende, totdat eindelijk de oogleden opengingen; toen staarde hij lang, met een meer en meer tot bewustheid komenden blik, den over hem heen gebogen Droll aan, en vroeg toen met een heesche stem: "Is het mogelijk? Tante Droll!"
Het kind, dien dag en de dan komenden, lag stil en zonder spreken achter in haar duisterige bedstee, zich zoo zwak voelend of ze van een zware ziekte herstellende was, en met een knagende pijn door al haar leden, die als gebroken leken.
De vrouw wenschte hem geluk en Simon en Josse moesten daar hard om lachen, maar Tamalone zeide niets, spreidde zijn handen voor de vlammen uit en nam toen gretig een groote pastei. Bij het grauwen van den komenden dag liep hij zachtkens naar boven en trad de kamer van Mevena binnen; zij lag met open oogen en glimlachte toen zij hem zag, aan haar voeten was een rood gezichtje.
Ik zeg u, indien hij gezond was, zou geen ridder ter wereld u beter van dienst kunnen zijn in den komenden strijd tegen den valschen graaf Aliers dan hij, die hier ligt!" Hare meesteres keek peinzend eenige oogenblikken voor zich uit en riep toen plotseling met blijde stem: "Ik heb het gevonden!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek