Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 14 juni 2025
Juist toen Wouter zich verstouten wilde om door 'n spleet te gluren van de gordyn aan de glasdeur, werd deze geopend, en de Republikein trad er uit. Hy hoorde hoe Verlaan hem nariep: Dáár ergens op 'n hoek in de Paardenstraat, weetje! Kyk nu maar eens niet op 'n daaldertje... en klop ze maar flink op, en zeg aan den sleeper ...
"Ja, ja, mijnheer, ik bind mijn schort voor." Ze slofte door de gang. Ik zat weer in mijn stoel, zenuwachtig met het boek in de handen. Stemmengemompel. Toen de ouwe, die de trap op kwam. Klop, klop. "Binnen!" "Mijnheer daar binne twee dames voor u." "Twéé?" "Ja meneer." "Twéé?" "Jawel, een ouwe en een jonge." "Laat boven kommen." Weer stemmengemompel. Weer trapgekraak. Weer klop-klop.
Somtijds wierp zij zich plotseling op den grond, het gelaat geperst op het tapijt, en het werd donker, donker, donker, totdat een klop op de deur, de meid, die heur middageten bracht haar met een plotselingen schrik deed opstaan. Dan at zij alleen, een zeer klein beetje, en dan grifte er zich een akelig lachje om haar lippen waarover tegelijk iets satirisch en iets idioots schemerde.
"Alzoo, gij zult mijnen goeden raad volgen?" "Ik zal het ten minste pogen te doen." "Heb dank, ga nu tot uwen oom. Gij ziet daar die deur? Treed er in, op 't einde van den gang is eene zaal, waar uw oom u wacht. Klop noch roep: men mag op Wildenborg geen gerucht maken. Ik volg u niet. Heb moed en wees inschikkelijk. Vaarwel, tot straks!"
Elinor was uiterst dankbaar, dat Mevrouw Jennings, die veel in haar eigen kamer bezig was, weinig bespeurde van 't geen er voorviel. Het theeservies werd binnengebracht, en reeds was Marianne meermalen teleurgesteld geworden door een kloppen aan eene naburige deur, toen plotseling een luide klop werd vernomen, die hun huis gold en geen ander; daarin konden zij zich niet vergissen.
Maar eer de koetsier van den bok kon komen, was de dokter al op een of andere manier het rijtuig uitgetuimeld; hij holde naar het verlaten huis toe en begon als een dolle op de deur te bonzen. »Hé!« zei een leelijke, kleine, gebochelde man, terwijl hij de deur zoo plotseling opentrok, dat de dokter door den schok van zijn laatsten klop bijna voorover de gang inviel. »Wat is er te doen?«
Haar man; drie harer kinderen waren begraven, en met één kind was ze overgebleven. "Moeder! geef me brood," vroeg het kind. "Er is geen brood," snikte ze. "Ga 't halen, moeder." "Niet sterven, mijn eenigste! O! je moogt niet sterven." "Moeder, geef me brood." Dien avond ging ze naar haar zuster's huis. Zij naderde de deur. "Klop klop klop," tot driemalen toe. Niemand opende.
Hij vond haar nu opeens niet zoo aardig meer, neen, zij was eigenlijk onbeduidend, een echt kind.... Een klop op de deur schrikte hen beiden op. Ja! riep hij dadelijk. Meneer, zei de groom, daar is juffrouw de Bruin.... Goddank, dacht Max. Laat juffrouw de Bruin in 't achterkantoor, en verzoek haar even te wachten. Even te wachten, had hij gezegd.
't Begon er gezellig uit te zien. Toen ze geen kleinigheden meer uit te pakken vond, ging ze naast hem op den grond zitten om hem de spijkertjes an te geven. "Klop toch zoo hard niet, Hen. Je slaat al de koppen door het zeil heen." "Dat doe ik met opzet." "Waarom?" "Dan valt de kalk van het plafond, beneden." "Hè, jazzus, nou doe je me weer an die moord denken!" "Zoo snuitje!"
Een klop op de deur en de butler kwam binnen met een beladen theeblad; hij zette het neêr op een Japansch tafeltje. Daar was een gerinkel van kopjes en schoteltjes en het sissen van een geribden zilveren ketel. Twee porceleinen schalen werden door een knechtje binnen gebracht. Dorian Gray ging naar het tafeltje en schonk thee. Laat ons van avond naar de komedie gaan, zei Lord Henry.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek