Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 18 oktober 2025
Zekere onrustige nieuwsgierigheid beving mij: ik had maar op te letten en ik kon alles verstaan. "Waar kan hij zijn, uw lord William?" vroeg grootpapa op wreveligen toon. "Op dit uur is hij altijd in de stads-bibliotheek; er moeten archieven zijn, die hem de grootste belangstelling inboezemen." "En Francis?" "Zij kleedt zich, of zij is in besogne met de huishoudster; weet ik het!"
»Juist,« valt de ander in; »dan kan ik wel het vervolg hebben: ........ Hem bestormen, Door den wanklank ongestoord, Werkt de Vader liefdrijk voort, En in duizendvoude vormen Kleedt Hij Zijn welsprekend woord. Leesbaar staat het aan den hemel Met zijn ongerimpeld blauw Lovend de Onbezweken Trouw; Met zijn vonklend stargewemel....« En daar was het weer uit.
Dankje, Trui, en waar is... Stoffel? Wel, mensch, die kleedt 'm uit. Hy gaat me vóór, my en Petró. Want... Mine schopt zoo, weetje, en Trui moet by de jongens wezen... anders vechten ze. En daarom slaap ik met Petrò, weetje. En daarom kleedt Stoffel 'm uit, en dan sluit-i z'n gordyntje, weetje, als-i ons op de trap hoort. Maar, mensch, wat scheelt er an? Ja juist... wat me scheelt, niet waar?
Hij neemt dan een besluit en laat haar vertrekken. Voor haar vertrek uit Vaucouleurs ondergaat Jeanne in haar uiterlijk een belangrijke metamorphose. Zij legt het sjovele roode jurkje, waarin zij gekomen is, af en kleedt zich in een volledig, fonkelnieuw page-costuum, dat de bewoners van Vaucouleurs voor haar hebben laten maken.
Wat geldt voor de kunst, geldt ook voor het leven. Men noemt bijvoorbeeld iemand opzettelijk gemaakt, als hij zich kleedt naar zijn eigen voorkeur. Maar door zoo te doen handelt hij juist volkomen natuurlijk. Gemaaktheid op dat gebied bestaat in het zich kleeden naar de inzichten van zijn buurman, welke, als die der meerderheid, waarschijnlijk uiterst dom zullen zijn.
Mogelijk is het niet anders geweest dan een kibbelpartijtje tusschen verliefden, mogelijk ook was het een punt, waar wegen uiteenliepen; maar het maakt het uur van ontwaken tot iets droefs, en het twijfelende meisje zucht, gaat met een bleek gezichtje opstaan en kleedt zich lusteloos aan. De morgenpost speelt een voorname rol in het huiselijk drama van het opstaan.
Hij maakt het hof aan een uiterst coquette maar leelijke juffer, schijnt zich aan de grillen van die juffer geheel te onderwerpen: kleedt zich overdreven modieus, stapt met afgemeten passen en uitgestreken tronie door Leipzig, begroet zijn vrienden met zoo comedianterigen praat, dat zij het geen kwartier met hem kunnen uithouden. En zoo vermoedt niemand iets kwaads als hij met Antje babbelt.
Het volk praat dan kinderlijk-gemeenzaam met en over steenen en bloemen langs de wegen, en allerlei levende en levenlooze dingen. Op het dorp, in den blijden, gullachschen landelijken kring voelt dit raadsel zich weer het meest thuis en bij voorkeur, wij hoorden het, kleedt het veld en weiland, plant en dier, akkerbouw en veeteelt in een fantastisch gewaad.
En hij spoedde zich voort en haatte haar om die belofte. "Een andere jongen!" sprak Tom tot zich zelven en knarste met de tanden. "Zij mocht, wat mij betreft, elken jongen van de plaats genomen hebben, behalve dien vromen Piet, die zich zoo mooi kleedt en zoo voornaam is! Best, jongen! ik heb je een pak gegeven den eersten dag dat je hier kwaamt, en je zult er nog een hebben.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek