Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 10 juni 2025
Bij dit punt van het verhaal werd de keukenmeid bleek en vroeg de werkmeid om de deur dicht te doen; deze vroeg het aan Brittles, deze aan den ketellapper en deze deed of hij 't niet gehoord had. »Een geluid meende te hooren,« ging Mr. Giles voort. »Eerst zeg ik: 't is verbeelding, en zou net weer in slaap vallen, maar toen hoorde ik het geluid weer en duidelijker.«
Zij hoort meestal zeer goed, en al stapt Marie Jane nog zoo zachtjes bij het afgaan van de trap, doet zij dat op een later uur dan gewoonlijk dan hoort mevrouw het en volgen er later op den morgen "woorden". De keukenmeid staat in gewone huishoudingen het eerst op, want zij moet de keukenkachel aanmaken en het keukenontbijt bereiden.
De jonge Redwood woog te dien tijde vijf en negentig en een half pond, mat acht en veertig duim in de lengte en kon ongeveer zestig pond opbeuren. Hij werd naar de kinderkamer boven gedragen door de keukenmeid en de werkmeid. Na deze gebeurtenis was ontdekking nog slechts een quaestie van dagen.
En, tot zijn vader, met stugge vastberadenheid: Papa, 't een of 't ander, zei hij. Ofwel zooals ik zeg; ofwel ik met haar weg! Meneer Bollekens vader slaakte een wanhoopskreet. Maar wat zullen de koetsier en de keukenmeid daarvan zeggen? kreunde hij, reeds wankelend. Dat is al allemaal geärrangeerd; alles in orde, verzekerde de zoon.
»We zijn zoo goed als dood, Brittles, zeg ik,« ging Giles voort; »maar je moet niet bang zijn.« »Was hij bang?« vroeg de keukenmeid. »Heelemaal niet«, antwoordde Mr. Giles. »Hij was zoo flink ja! haast zoo flink als ik zelf.« »Als ik in zijn plaats geweest was, zou ik 't bestorven hebben,« merkte de werkmeid op. »Jij bent een vrouw,« zei Brittles en ging een beetje rechter op zitten.
Zij houdt de hand voor hare oogen, alsof ze door de stallantaarn geheel verblind wordt, en over haar schouder heen kijkt het kamermeisje en zegt tot de keukenmeid: "Wel, heere jeminé! kijk eens Karlien!..." "Schaam je toch!" zegt mamsel Westphalen, "wat heeft zij te kijken? Wat hebt gij te kijken? En wat is hier te kijken?
Men kan ze bijna niet verjagen, en ze zijn van een wel eens amusante brutaliteit, wanneer men hen bij voorbeeld stapje voor stapje de keukenmeid ziet volgen, als ze van de markt komt, om wat uit haar mand te stelen.
Het duurde een minuut of wat alvorens een eigenaardig sloffen in het voorhuis de aankomst eener bejaarde keukenmeid verried, die eerst natuurlijk den aardappel waaraan zij bezig was, had moeten afschillen, daarna den bak van haar schoot en haar beide voeten van haar stoof zetten, om vervolgens haar roode muilen aan te trekken, haar neus met het buitenste van haar hand af te vegen, haar eva in de schuinte op te slaan, en den langen weg te aanvaarden, die van de keukendeur tot bij den barometer twintig, en van den barometer tot de mat, zes stappen vergde.
Daar was een geloop en gedraaf, en alle klokjes klingelden zoo, dat men zijn eigen woorden niet kon verstaan. Midden in de groote zaal, waar de keizer zat, was een gouden stok geplaatst: daarop moest de nachtegaal zitten. Het geheele hof was er, en de kleine keukenmeid had vergunning verkregen, om achter de deur te staan, daar zij nu den titel van een werkelijke hofkeukenmeid gekregen had.
Het ware voor Honoria te wenschen geweest dat haar echtgenoot haar niet te zeer veracht had om haar van haar vermaak af te roepen. De keukenmeid kwam boven, en met haar hulp bracht Geoffrey het kind weder tot haar bewustzijn. Zij sloeg de oogen op en glimlachte. "Is u dat, paatje," fluisterde zij, "of droom ik?" "Ja, lieve, ik ben het." "Waar is u geweest, paatje bij tante Beatrice?"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek