United States or Chad ? Vote for the TOP Country of the Week !


Na eenigen tijd keek Fulco nog eens om, en bemerkte nu tot zijn schrik, dat zijne vervolgers vrij wat op hem gewonnen hadden. "Dat gaat verkeerd!" riep hij Peer toe. "Wij verliezen!" "O, hemel!" kermde Peer. "Wat zal mij nu gebeuren!"

Uilenspiegel vond het geenszins aangenaam, aldus in een bijenkorf vervoerd te worden. De nacht was donker en de dieven spraken geen woord. Alle vijftig stappen bleven zij staan om adem te scheppen en zich vervolgens weder op weg te begeven. Die vóór ging gromde van kwaadheid omdat de last zoo zwaar woog, en die van achteren, kermde weemoedig.

De maagd slaakte eenen angstkreet, legde zich de handen voor de oogen en begon overvloedig te weenen; maar zij was zoo aangejaagd dat zij bijna onmiddellijk weder naar den ingang der kamer sprong en zich de handen ten bloede werkte om de geslotene deur open te rukken. Zij viel op de knieën voor den proost en kermde en bad met saamgevoegde handen, om tot haren vader te mogen gaan.

De schrik greep mij zoo aan, dat ik den minister in de rede viel, mij aan zijne voeten wierp en meer kermde dan sprak: "Excellentie, ik vraag u zeer nederig om mijn stoutmoedigheid te verschoonen. De noodzakelijkheid heeft mij er toe gebracht, u mijn armoede mede te deelen." De hertog kon niet nalaten te lachen, toen hij mij zoo ontdaan zag en zei: "Wees bedaard, Gil Blas.

Binstdat tante Olympe stilaan wegkwijnde en kermde dat hij nu toch met Madeleen trouwen zou, kwam hij dan met zijn hoogdravende levensopvattingen te voorschijn, en Goedele voelde dat alles weer goed was. In hare hersens wapperden de driftige woorden: Leven!... Leven!... Vrije leven en vrije liefde!... En ze leefde aldus, en 't deed haar deugd dat ze 't onder Romaan's invloed zoo schoone merkte.

»Van een Hollander, een zekeren Van Halen, die het in de haven van Port-Royal met al zijn matrozen verlaten heeft." »Dat is een schandelijk bedrog," kermde de ongelukkige man, »ik ben Van Halen zelf en heb daar al mijn matrozen op één na laten gaan. En toen heb ik nieuwe manschappen aangenomen ..."

Hij meende den kerker te verlaten; maar Dakerlia liep tot hem en weerhield hem, terwijl zij bevend kermde: "Disdir, Disdir, ach, wees barmhartig! Genade, genade voor hem!" "Genade voor hem?" morde mher Vos, zich omkeerende. "Gij alleen, Dakerlia, kunt hem het leven nog redden; een enkel woord van u is daartoe genoeg." "Een enkel woord? Welk woord?" stamelde de maagd met angstig vooruitzicht.

O, kijk die wolken! krijschte zij. Het gaat stortregenen. Ja, fluisterde hij weêr; maar wat kan het ons schelen: ik hoû van je! Ik kan niet tegen dat weêr! kermde zij. Het maakt me benauwd en bang, o het maakt me zoo bang! Bescherm me, bescherm me, Frank, kom hier ... Zij trok hem tot zich op de bank, knoopte zijne jas open en drukte zich tegen hem aan.

»Au, au, smerige hond, laat los, au, au!" kermde hij, van angst en pijn in het rond springende, maar Kees gaf er niets om en hield hem stevig bij zijn dijbeen vast. En toen hij eindelijk door de woeste sprongen van den vaandrig gedwongen was hem los te laten, hield hij een groote lap van diens broek in den bek.

"Hij heeft een goede les gehad," gaf de vrouw ten antwoord, "die hij zijn leven lang niet zal vergeten." "Nooit zoo oud als ik word," kermde Pieter. "Gij kunt er van verzekerd zijn, baas Gerritsz dat ik mijn buik vol heb van het klimmen over schuttingen." "Nu, dan zal ik het voor ditmaal maar als niet gedaan rekenen, Pieter," zeide de baas.