United States or Macao ? Vote for the TOP Country of the Week !
Je antwoordt me niet! bad ze. Weêr die zelfde blik, vol duisternis. O God! Antwoord me dan toch! smeekte ze, rampzalig tot in de ziel van hare ziel. Wat wil je, dat ik weet van Franks gevoelens? waagde hij te sissen. Ik weet het niet, daar! Het is dus zoo? kermde ze, zijne handen grijpend. Ik weet het niet, herhaalde hij, zich los wringend, zich afwendend, opstaande.
Burchard en zijne beide eedgenooten, Ingelram en Isaac sleurden den ridder bij het haar over den vloer der kapelle naar de uitgangdeur. "O, mijn God, mijn God, erbarm u mijner!" kermde Walter Van Lokeren. "Spaart mij, spaart mij!" "Wij zullen u sparen zooals gij ons bij den graaf heb gespaard, valsche lasteraar! " antwoordde hem Burchard.
De vader van Koyuri is een braaf man, en de saké was dus in staat haar volle weldadige werking op hem uit te oefenen; maar gij zijt gierig en zelfzuchtig, en voor al dergelijke menschen is saké vergif. "Vergif?" kermde Mamikiko, die nu dood ongelukkig was. "Goede Shojo, heb medelijden met mij en red mijn leven!"
Met stomme verbazing, met innige dankbaarheid, doch met deernis in het lot van haren vijand tevens, aanschouwde Adelgonde dat droeve tooneel. "Ik ben vergeven! vergeven!" brulde Rosio, terwijl hij zich wanhopend de grijze haren uit den schedel trok: "Is er dan geen tegengift? Melk! melk!" kermde hij: "Een monster verscheurt mij van binnen."
«Verlos ons van den kwade» prevelde Livina, maar sprong weldra, evenals de andere vrouwen, verschrikt op. Huilend en schreeuwend, met kletterende wapens, trokken scharen ambachtslieden door de enge steeg, terwijl van de naburige Vrijdagsmarkt een verward gedruisch van menschenstemmen, als de deining eener woelige zee, tot het oor der vrouwen doordrong. «Ik blijf hier niet langer, kermde Livina.
In der daad richtte zich ook Gwinebants ranke, breedschouderige gestalte, zoo jeugdig als van strijdengel, meende kermend Gawein, aan Sint Michiel gelijk! en Ysabele, zijdelings, glimlachte Gwinebant toe... En Gawein kermde en er was zùlk een laweide, dat plots donderend de Koning Assentijn uitriep, tusschen Lionel en Lancelot: Jonkvrouwen en vrouwen!
Er is nu nog alles aan te doen. We hebben je verder leven in onze hand, Eve. En ik kan niet doorgaan met je nog ongelukkiger te maken, dan ik al gedaan heb. Daarom zoû ik graag, voor jou, voor jouw geluk, je je woord teruggeven. Maar ik wil niet! kermde zij wanhopig. Ik wil niet. Ik begrijp je niet: waarom zoû je mij mijn woord teruggeven?
Toen wierp Set een vuurstraal in het oog van Horus en Horus schreeuwde luid van de pijn, die veroorzaakt werd door het vuur en kermde hevig en riep: "Het is Set en hij heeft mij vuur in de oogen geworpen". Maar Set was er niet meer, want hij had zich uit de voeten gemaakt en het Zwarte Zwijn werd niet meer gezien.
Hoewel de laatste niet kon spreken, scheen zij de teederheid van Elinor's medegevoel wel volkomen te beseffen, en nadat zij een poos zoo samen hadden toegegeven aan hunne droefheid, gaf zij Elinor al de brieven in handen, verborg daarop haar gezicht in haar zakdoek en kermde luide als van ondragelijke pijn.
Woord Van De Dag