Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 juni 2025
«Heb dank, Livina, heb dank, moeder Geertrui, stotterde hij....» maar Livina hoorde niet. Zij stond met haren broeder voor de bedsponde der kranke. «Thans zult gij spoedig genezen, moeder,» lachte Antoon. «Naarstig en onvermoeid zal ik voor u werken, u vleesch en eieren koopen! Nog veertien dagen en, aan Livina's arm, wandelt gij op de Vrijdagsmarkt. De zieke glimlachte.
Zich wreken over geleden onrecht of, groot van ziel, zich opofferen voor het welzijn zijner stadgenooten? «Wat mijn vader deed en nog zou doen indien hij kon herleven, zal ik zijn zoon, voor u beproeven,» sprak hij vastberaden. «Gaat tot het Gentsche volk en zegt dat ik hun, heden nog, op de Vrijdagsmarkt, mijne plannen zal blootleggen.»
«Arm Betteken, ween zoo droevig niet» snikte de jonge moeder. «Gij zijt ziek van honger en gebrek en ik heb geen korstje brood om u te spijzen, geen druppel melk om u te laven. Uw vader en zijne gezellen zitten werkeloos op de Vrijdagsmarkt. Arm kind! wat zal er van ons geworden!
Op een zolderkamertje, in een houten huis der Wolvesteeg, dicht bij de Vrijdagsmarkt te Gent, zat eene jonge vrouw te zuchten en te weenen. Zij was mager als een geraamte en het kindje, dat op hare knieën lag, kreunde pijnlijk en met zwakke stem. Zijne handjes waren rimpelig als die eener oude vrouw, zijne gelaatskleur was blauw en koortsvuur gloeide in zijn wijdgeopende oogjes .
«Verlos ons van den kwade» prevelde Livina, maar sprong weldra, evenals de andere vrouwen, verschrikt op. Huilend en schreeuwend, met kletterende wapens, trokken scharen ambachtslieden door de enge steeg, terwijl van de naburige Vrijdagsmarkt een verward gedruisch van menschenstemmen, als de deining eener woelige zee, tot het oor der vrouwen doordrong. «Ik blijf hier niet langer, kermde Livina.
Heden verheft zich het bronzen standbeeld van den grooten Man op de Vrijdagsmarkt, waar hij zoo menigmaal sprak tot het volk. Graaf Lodewijk van Male. Hij leefde in weelde en overvloed, hij maakte muziek met zijne minstreelen of hield zich bezig met zijne vogels, honden en apen. «Ik houd het met den graaf» zei Ghysbrecht Mahu «hij is rijk en machtig.
Daar zocht hij zijne vrouw in al de kaberdoeskens, danszalen en taveernen. 's Avonds vond hij Uilenspiegel terug in den Zingenden Zwaan. Uilenspiegel ging overal rond om het volk tot opstand te wekken, tegen de beulen van den vaderlandschen bodem. Op de Vrijdagsmarkt, omtrent de Dulle Griet, ging Uilenspiegel plat op zijn buik ten gronde liggen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek