Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 mei 2025
Die stakker als men hem in een vreemd gezelschap zag, 't was om medelijden mee te hebben! Maar op mijn woord van eer, ik houd hem voor een van de beste menschen die ik ken, en ik kan u naar waarheid verzekeren, dat ik nog nooit in mijn leven zoo heb opgekeken, als toen deze geschiedenis aan 't licht kwam. Ik kon 't niet gelooven. Dat zei ik, zoodra ik 't hoorde; ik kon mijn ooren niet gelooven!
19 Juli. De banken zijn ver achter ons. Sedert gisteren zijn wij in eene gematigde luchtstreek teruggekeerd. Een loodsboot wordt aangeroepen. Ik ken niets bevalligers dan de lichte vaartuigen der amerikaansche loodsen, met hunnen langen mast en twee zeilen; in de verte gelijken ze op zeemeeuwen, die op de golven dansen. Onze loods is al twaalf dagen lang op zee. Hij vraagt een hoog loon voor zijne diensten, maar wat een werkje ook! In ieder jaargetijde, onverschillig welk weer het is, zich op een broos vaartuigje drie-
Zij ijlde in haar huis, naar haar kamer terug; zij ging aan de tafel zitten en schreef aan haar man: "Na hetgeen is voorgevallen, kan ik niet meer in uw huis blijven. Ik vertrek naar Moskou en neem mijn zoon mede. Ik ken de wetten niet en weet niet, bij wien der ouders hij blijven moet; maar ik neem hem mede; want zonder hem kan ik niet leven. Wees grootmoedig, laat hem mij...."
Want Mijnheer Palmer reist overal in de buurt rond, om stemmen te winnen tegen de verkiezingen, en dan komen er zooveel menschen dineeren, die ik in 't geheel niet ken; dat is alleraardigst. Maar het is voor hem wel héél vermoeiend, die arme jongen, want hij moet zich dan wel aangenaam maken bij iedereen."
Nou ken ik het; 't was de Internationale. Meester heeft het me voorgespeld. Als ik daar lid van werd, dan kregen we mettertijd net zoogoed te vreten dat waren met permissie zijn eigen woorden als de rijkdom en al de grootheid in eigen persoon.
Mijn moeder ken ik niet, ik weet niet of zij mij te vondeling heeft gelegd om een ongeoorloofde liefdesbetrekking te verbergen, of, dat ze verleid is en genoodzaakt werd mij te verloochenen. Hoe het zij, de baron en zijn vrouw waren getroffen door mijn lot en daar ze geen kinderen hadden, besloten ze mij op te voeden onder den naam van Alphonse.
Wie zou die Heer zijn, met wien hij zoo druk aan het spreken is en die hem schijnt te zeggen, wat het een en ander beteekent?" "Ik ken hem niet," antwoordde Pieter. "Dan zal het de Heer van Gendt zijn," zeide Engel, "die eerst sedert kort tot 's Prinsen goeverneur is benoemd. In Amsterdam heb ik daar veel over hooren spreken.
't Gaat er juist mee als met iemand die altijd Turksche tabak rookt; die houdt niet meer van Schoekoff, hoewel het altijd nog de vraag is, welke de beste is. "Ik ken je zwak, n.l. dat je graag wilt weten hoe het hier is, wie mijn kennissen zijn en hoe ik met hen sta. 't Is overigens iets, dat mij hier heel weinig bezig houdt, maar ik zal je zooveel mogelijk tevreden stellen.
Ja, weet u, geachte heer, 't is tegenwoordig uiterst moeilijk om accés te krijgen bij de heeren of dames; ze dresseeren er hun dienstpersooneel op, om, zoodra zij iemand zien, die een lijst of zoo iets wenscht aan te bieden, "niet thuis" te zeggen, of een ander onjuistheid ... en eventjes glimlachend: Ik ken die loopjes en daarom pousseer ik eenvoudig mijn kaartje. Ah zoo!
Na dit gedaan te hebben, kwam hij weder bij Fogg en zeide: "Zou mijnheer niet van oordeel zijn, dat wij wèl zouden doen, wanneer wij eene haven opzochten." "Dat geloof ik ook," zeide Phileas Fogg. "O!" hernam de schipper, "en welke?" "Ik ken er slechts eene," antwoordde Fogg kalm. "En die is?" "Shangaï."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek