Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 18 juli 2025
In een naburigen berg hoort men steeds een kindje schreien, dat door de moeder verlaten werd. Deze had in een grot hoopen goud en kostbare steenen gevonden, waardoor ze haar kind vergat en de plaats niet kon terugvinden, waar ze het gelaten had.
"Van dien tijd af was hij volslagen krankzinnig; hij moest van zijne vrouw worden verwijderd en naar een gesticht gebracht. "Kort na deze gebeurtenissen keerde mijn tante naar haar ouderlijk huis in Petersburg terug. Daar beviel zij van een dood kindje. Uit angst voor de gevolgen verzweeg men het haar en gaf haar het kind van de vrouw van hun kok, dat op dien zelfden dag geboren was.
In het tweede gedeelte van den roman zijn de bekende "Leesteekens" nogal sterk gezaaid, en wij krijgen het gevoel dat de nu volgende handeling zeer veel tijd in beslag neemt. Bij den doop overlijdt de oude dorpsgeestelijke. Ottilie houdt van het kindje en verzorgt het. Maar daardoor wordt haar duidelijk dat zij in hare verhouding tot Eduard volkomen rein moet staan.
Maar zegt de te licht bevonden tante onverwachts: "Kijk eens wat een mooie pop ik meegebracht heb voor het lieve kindje," dan steekt Emma, met één luikje nauwelijks open, haar grijphandjes uit en palmt het lokaas vlug in.
Ik weet niet, en niemand heeft eigenlijk ooit geweten, wat aan Jules' hart sinds dat oogenblik geknaagd heeft. Na zeven maanden onberispelijk gedrag werd hij uit de gevangenis ontslagen en kwam op een avond in 't dorpje terug. In het triestig klein huisje met de grijze muren en de dofgroene luikjes vond hij zijn jonge vrouw met een klein kindje, dat in zijn afwezigheid geboren was.
De echtgenoote van den assistent-resident van Anjer was juist in de badkamer met haar kindje, toen de golf haar bereikte, zij wordt door het water uit de badkamer geworpen, zij ziet haar echtgenoot verdwijnen, terwijl ze haar kind in de armen heeft. Verscheidene malen wordt haar kind haar ontnomen door de golven, elke keer doet zij bovenmenschelijke pogingen om het kind weer te grijpen.
Laten we eens iets veronderstellen ... Als jij ook een kindje kreeg en je stierf dan, zoû je dat niet verschrikkelijk vinden? Och, vader, ik weet niet, ik kan me daar volstrekt geen voorstelling van maken. De heer de Stuwen was ongerust. Den volgenden dag, toen hij weêr een uurtje alleen zat, kreeg hij hoofdpijn van het denken aan zijn vrouw en aan Mathilde.
De zon brandde, en geen enkele dier ongelukkigen dacht eraan heen te gaan. Doray, de vroolijke gelukkige echtgenoote van Don Filipo, doolde ontroostbaar rond, in haar armen haar kindje dragend. Beiden schreiden. "Ga maar heen," zeiden ze haar, "uw kind zal koorts oploopen." "Waartoe zou 't leven als 't geen vader heeft om 't op te voeden?" antwoordde de diepbedroefde vrouw. "Uw man is onschuldig.
Oom Karel glimlachte. "Er is bij ons in huis een levend popje een kindje gekomen." "Een echt?" Hans schoot van de knie af. "Ja, een echt." "O, oom, hoe leuk, hoe aardig!" Even was er doodsche stilte. "Maar, maar, wat doet ze, kan ze al praten?" zei Bob, die 't eerst van zijn verbazing bekomen was. "Eet ze al?" vroeg Hans. "Hoe groot is ze? Heeft ze al haar? Slaapt ze? Kan ze al lachen?
Hij stond toe te kijken, terwijl zij het kind ter ruste legde en toen hij haar het oude wiegeliedje: slaap kindje, slaap! hoorde zingen, barstte hij plotseling in tranen uit. Zij hechtte anders niet veel gewicht aan zijn verschillende gemoedsstemmingen daarvoor hadden zij haar te dikwijls teleurgesteld doch nu onderscheidde zij zeer goed een toon van waarheid in zijn wanhopend weenen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek