Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 juni 2025
't Kind ging de keuken uit; toen ze terugkwam met 'r jurk nog aan, maar met een bonte schort erover, waren de drie alweer in hun rommelig moeite-gesprek terug. Sprotje, zonder een woord, begon haar avondbrood te eten; twee roode vlekken gloeiden onder de neere oogen en zij keek geen enkele maal op.
"Daar reken ik ook vast op," zei de oude vrouw ernstig. "Kom, neem dan nu maar afscheid, kind," zei mevrouw d'Ablong naar Elsje omziende, die stil achter haar was blijven staan. "Maar mijn hemel, schepseltje, wat heb je daar voor een hoed op! Je moet wat anders opzetten! Daarmee kan ik onmogelijk eerste klasse met je reizen; die jurk is al erg genoeg!" "Ik heb maar één hoed," zei Elsje koppig.
Zijn eerste werk was geweest, er zijne beide handen in te begraven, en toen daar het nieuwtje wat af was, had hij zich eens goed met het zwarte gruis ingesmeerd en er zijn mond mee volgepropt. Hij zag zoo zwart als roet, en hij niet alleen, maar óók zijne jurk, zijne kousen, ja, zelfs de vloer. De buurvrouwtjes lachten er smakelijk om, maar Moeder vond het niet aardig.
Moeder en de broertjes en zusjes zouden natuurlijk dadelijk vragen: "Hoe kom je aan die jurk?" of "hé, wat heb jij daar voor een' hoed op?" Eens had ze zoo'n lust eens te zien, hoe mooi ze zich wel zou kunnen maken. Ze ging onder den feeënboom en wenschte zich daar een keurig pakje. Neen, maar zoo iets moois, als ze kreeg! Ze leek wel eene kleine prinses, toen ze zich in een zakspiegeltje bekeek.
"Ja," zei mevrouw d'Ablong langzaam, "dat dunkt me ook wel." Zij hield Elsje's hand vast en bekeek haar van het hoofd tot de voeten, zoodat het arme kind nog verlegener werd dan ze reeds was. "Zij ziet er ten minste gezond uit, dat is gelukkig. Maar....maar heeft ze niet nog een andere jurk om aan te trekken voor de reis, moeder?" Een andere jurk!
Nou komt myn dat beetje schryven wel te pas, dat je men nog hebt ingestampt. Ik moet aan u schryven. Ik heb rust noch duur; van nagt droomde ik, dat ik u op men schoot had, met je neteldoekse jurk, die ik zelf in het Blaauwe Hoofd nog kogt, an; en dat ik met je zong dat mooi Liedje: "Een kindje in 't water een kindje in 't water." Ja, dat was een huur ! Dat was eerst een Heer en Juffrouw!
Elsje voelde wel dat tegenstribbelen niet zou baten, en begon langzaam, met een bedroefd gezicht, haar jurk los te maken. Terwijl zij hiermee bezig was, werd er aan de deur geklopt en riep de stem van Cécile: "Mag ik binnen komen, mama?" "Zeker snoesje, kom maar gauw hier." Elsje's vingers trilden. Als Cécile er nu ook nog bijkwam, was het heelemaal niet meer om uit te houden.
Sommigen droegen ze van dierenvellen, anderen van lijnwaad; als hoofddeksel gebruikten zij allen eenen krans van bladeren, tevens een voorbehoedmiddel tegen de muggenbeten. De vrouwen droegen eene wijde jurk en sieraden van schelpen aan neus, lippen en ooren.
En aan de armen zou ik eene beurs met goudgeld in de handen stoppen. En dan zou ik den heelen dag op eene canapé in eene blauw zijden jurk zitten lezen, lezen!" En als Nellie dan weer beknord werd, omdat ze niet op tijd aan tafel kwam of zoo, dan dacht ze: "zie, nu wou ik nog wel zoo goed voor iedereen wezen, en zóó zijn ze nu voor mij."
Keetje stak de gaspitten aan, deed de overgordijnen dicht, stookte het vuur wat op en verdween. Het zag er nu vroolijker uit in de kamer, vond Elsje en haar tante keek ook heusch wat vriendelijker. Dit deed haar moed scheppen om te vragen: "Zou ik mijn eigen jurk niet mogen aanhouden, tante?" "Neen, Elsje, dat gaat heelemaal niet.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek