Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 oktober 2025
Je moet je toch zeker alleen nog maar wasschen en je jurk aantrekken, he?" "Ik ben niet uitgekleed geweest," zei Elsje, die te waarheidlievend was om hem in den waan te laten, dat ze zóó gauw terecht kon met haar toilet. Evert keek haar met groote oogen aan. "Ben je dan met al je rokken aan in bed gaan liggen?" vroeg hij. "Mag je dat van je moeder?"
Bedaard zocht ze al de stukken weer bij elkaar, hing de jurk aan den kapstok, vouwde het ondergoed op en maakte er een keurig stapeltje van op den stoel vóór Ida's bed. Kam en borstel werden weer in de kapdoos geborgen. Ida keek er naar, of ze vragen wou: "Waar is dat nu voor noodig, morgen ochtend trek ik toch alles dadelijk weer aan."
"Ja, tante, mijn brief is af," zei Elsje, haastig opstaande. "Goed, ga dan gauw mee naar beneden. Wij hebben nog zooveel te doen vandaag. Hè, wat staat die jurk je akelig! Wij zullen wat nette, nieuwe kleeren voor je laten maken. Vindt je het niet heerlijk, dat je dat allemaal zoo maar van me krijgt?"
"Nesta, geef mij een hand, May en Bunny houdt elkaar vast.... Niet bang wezen...." "Bang? Wie is er bang? Ik niet!" riep Bunny met vuur uit. "En ik blijf hier. Het is veel te prachtig om nu weg te loopen. En wij hebben immers een huis! Kijk, wat blijft het stevig staan! Oef...." En zij sloeg den rok van haar jurk over het hoofd en veegde zich den regen uit het gezicht.
Ida keek het vrouwtje met groote oogen aan; maar zeggen durfde ze niets. Op de trap naar Ida's kamer lag iets langs en smals. Ida zag het wel, maar liep bedaard door. Het vrouwtje bukte zich en hield het ding in de hoogte. "Hé, de ceintuur van mijne blauwe jurk," zei Ida, "hoe komt die hier!"
Zij had een grijs japonnetje aan, tot op den grond, zonder sleep, met smal zwart fluweel lint afgezet, en dat in een eenvoudig plooisel haar hals omsloot, nog een oude jurk van haar laatste kostschooljaar; die zij nu verder versleet, als ze stil alleen thuis was.
"En je zult den geheelen dag daar alleen in den hoek blijven staan en van middag alleen eten en je zult geen pop te zien krijgen en je nieuwe jurk wil ik ook niet meer voor je naaien!" zei ze en wist niet meer hoe ze haar nog meer bestraffen zou. "Foei, wat is dat een ondeugend kind!" wendde zij zich tot Lewin. "Hoe komt ze toch aan die afschuwelijke neigingen?"
Dan vroeg zij of zij van-avond weêr op hem rekenen moest met de deur, waar dan de ketting niet werd op gedaan. Hij andwoordde onzeker. Dientje verzocht wel de komplimenten aan mevrouw. Daar had zij altijd den mond vol van. Zij kon, dik en medelijdend, met een welgedaan, gezond hart, onder de strakke paarse jurk, niet hebben, dat mijnheer niet elken avond naar buiten ging.
Mietje, de dorpsnaaister, had haar gemaakt met een geplooid lijfje en lange mouwen, met een smal bandje fluweel gegarneerd. Onderaan op den rok had ze een keurige strook gezet met een band smal zwart fluweel er boven; dat stond toch bizonder mooi, dacht Elsje, terwijl ze de jurk op armslengte van zich afhield en met bewonderende oogen bekeek.
"Hè, nu wil ik ook heel graag eens even zitten," zei Elsje met de handen nog vol eikebladeren. Frits, Liesje en zij waren druk aan het plukken geweest en Elsje was daarop ijverig aan het kransen vlechten gegaan, zoodat Liesje nu een lange guirlande droeg op haar witte jurk, armbanden om de polsen en een krans op het blonde haar.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek