Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 3 mei 2025
"Wie had het ooit gedacht?" voegde Sytsken er bij: "dat een Jonker beter een verband zou leggen dan Freule Madzy, die ik niet dacht dat haars gelijke had." "De oorlog maakt ons deze kennis vaak noodzakelijk," zeide Deodaat: "maar nooit heb ik haar met zooveel genoegen in het werk gesteld als nu."
't Was van den jonker zoo slecht niet gemeind; neen, loat 'm 't geld moar houwen, 't zou als te, als té vrindelik zin. "Daarover niet meer," hervat de baron opstaande: "als jelui tevreden bent, is het goed. 't Is een zakduitje voor 't huwelijk.
Zonder een oogenblik te dralen, sprong de jonker nu uit de hooge verdieping in de breede slotgracht, en zwom, in weerwil van zijne kleederen, naar de overzijde. Een rauwe gil drong hem in de ooren. Een vrouwelijke gedaante vertoonde zich aan het open venster. Eensklaps verdween zij in de diepte.
"Ik beschouw de slagen als een geringe straf," gaat de jonker voort: "en mag van geluk spreken dat... de.... minnaar van...." "Van het zedige, trouwe, brave meisje mij niet voor altijd genoeg heeft gegeven!" vult de baron de rede aan: "Vlug, vlug wat zeg ik je, of we zitten hier uren lang." "'t Is dus mijn wensch," spreekt Alfred weder: "dat hij die mij spaarde, met het meisje...."
Joan nam de teugels in de hand, zette zich op het vooropje en liet de paarden hun weg vervolgen. "Zou het niet te vrijpostig wezen," vroeg Ambrosius, na eenige oogenblikken zwijgens, "om te vragen, welke zaken den Jonker van Craeihorst in Den Bosch roepen?" "Gij kent mij!.... Doch waarom zou mij dit bevreemden? Ik heb in de laatste dagen het recht verloren om mij ergens over te verwonderen."
"Ik verzeker UEd.," zeide Feiko, "dat zonder Jonker Seerp uw trouwe Feiko hier geen schotel zoude binnenbrengen." "Ik ben hem dank verschuldigd," zeide Aylva: "doch hiervan straks nader: wij moeten het geduld van onzen waardigen Vader Abt niet langer op de proef stellen."
"De kat heeft den muur bereikt en men is begonnen te rammeien!" riep Dodo, die al meer een beleg had medegemaakt. "Dat zal het wezen!" antwoordde Jonker Jan. "Wat moeten we daaraan doen? Als we ze stil hun gang laten gaan, hebben ze in hoogstens drie dagen een gaf in den muur, dat groot genoeg is, om hen allen door te laten, en bij St. Joris, dat zal niet gebeuren!"
"Mijne belangen mevrouw, werden door u op een zeer verplichtende wijze behartigd," viel de jonker haar in de rede. "Zij schenen echter eenigermate met de uwe verbonden te zijn. Gij hebt mij dat huwelijk aangeraden, ja, opgedrongen, doch ik wenschte het alleen om der fortuinswille.
't Is bepaald een slimme kwant, Jonker. Wat heeft hij uitgevoerd?" "Kom binnen, dan zul-je het hooren. Bind de paarden maar hier of daar vast. In dit weer gaan we toch niet verder." Zien we intusschen, wat er in de hut gebeurd was. Zoodra Heer Gijsbrecht van zijn paard gesprongen en, door den jonker gevolgd, naar binnen was gesneld, riep hij: "Hier is hulp!
"De Jonker heeft ons zelf hier gebracht," antwoordde de wachtmeester. "Gij zijt een te oude roofvogel om u door zulk een jong spreeuwtje van den rechten weg te laten afbrengen. Doch heeft de Jonker die buitenposten uitgezet, die mij den toegang hebben afgesneden?"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek