Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 juni 2025
"God zegen je, jongen," zei hij, "je hebt wel een vrouw met een zakduitje noodig. Als je Marianne kunt krijgen, neem haar dan." En zoo was de zaak al in orde, eer de baron van zijn paard gekomen was. Maar Melchior Sinclaire wist wel wat hij deed, want baron Adriaan was een flinke man. Daarop was de jonge man bij Marianne gekomen en was onmiddellijk met zijn boodschap voor den dag gekomen.
Zij waren het nu, die het hem voor hielden; bedènk toch eens: driehonderd sestertiën per dag! Hij kon den heelen grex daar voor gedurende een week, twee weken voeden en huisvesten, hùn nog een aardig zakduitje geven en zelfs nog een spaarpenning beleggen bij zijn wisselaar. Het geld spiegelde hun goùd in de oogen.
't Was van den jonker zoo slecht niet gemeind; neen, loat 'm 't geld moar houwen, 't zou als te, als té vrindelik zin. "Daarover niet meer," hervat de baron opstaande: "als jelui tevreden bent, is het goed. 't Is een zakduitje voor 't huwelijk.
"Wij kunnen er toch niets aan doen, dat we maar zoo weinig hebben? 't Heele dorp hebben we al meermalen afgezocht, en er is eenvoudig niet meer. Ik zie niet in, dat wij daarom domkoppen moeten zijn." "Neen," zei Klaas Zwart, "ik ook niet." De pottenschipper lachte slim. "Toch is het zoo," zei hij. "Toen ik nog een jongen was, wist ik altijd wel aan een zakduitje te komen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek