Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 juni 2025
Je moet wachten, tot je iemand ontmoet, die tegen je zegt, dat hij graag in jouw schoenen wou staan, en met de wilde ganzen rondreizen. Dan moet je goed oppassen, dat je dit tegen hem zegt:...."
"Wat zijn dat voor uitgaven?" vroeg Rodolphe aan Marcel, die las. "Dat weet je wel," antwoordde deze, "dat is de avond, dat we 's morgens pas thuis gekomen zijn. Trouwens daardoor hebben we vuur en licht gespaard." "Verder." "20 Maart. Dejeuner, 1 fr. 50; tabak 20 cent; diner, 2 fr.; een monocle, 2 fr. 50. Die monocle is voor jouw rekening. Waarvoor hadt je een monocle noodig?
Kees bracht altijd boeken mee, en ik wou dat vervloekte gelees niet meer hebben, en toen heb ik gezegd: als je weer een boek meebrengt, smijt ik het in de kachel. Dat heb ik ook gedaan, en dat is dan zeker jouw prijs geweest." Ik heb mijn tranen weerhouden, o, natuurlijk, natúúrlijk maar toen ik weer buiten was en op straat liep, was ik gebroken. Mijn prijs.... Weg.... Onherroepelijk....
Allemaal gekheid... stòmheid... Natuurlijk doen ze weer zoo, omdat ze wat te doen hebben, ieder op een andere plaats! Ik zou zeggen: ik wil niets te doen hebben! Ik zou zeggen: ik wil het licht zien in je stem! Allemaal gekheid! Ze hadden doodeenvoudig bij elkaar moeten blijven, en alles vertellen wat ze te zeggen hadden! Ik zou zeggen: het licht dat op jouw hoofd is, moet ook op 't mijne wezen!
'Indien ik je niet zoo goed kende, zou ik bij het hooren van al je uitvallen over Tolstoi denken, dat je hem benijdt. "'Waarom zou ik hem kunnen benijden? Zeg eens, waarom? riep Toerghenjeff uit. "'Inderdaad, eigenlijk om niets, want jouw talent evenaart het zijne... maar toch kan men denken...
Zij zag Anna Stjärnhök vragend aan, maar 't meisje zat bleek en stil aan haar zij. Misschien streed zij om de inwendige stemmen te smoren, die reeds nu, op het graf van den doode, haar begonnen toe te fluisteren, dat zij nu eindelijk vrij was. "'t Is jouw schuld!" zeide de kapiteinsvrouw. 't Meisje zonk ineen als onder een knotsslag. Zij antwoordde niet.
"Welzeker," valt Eva in: "in jouw plaats beste man, zou ik nooit naar eenig praatje van het wauwelig gemeen luisteren, dáárvoor sta je te hoog èn als dokter én door je.... andere maatschappelijke positie. Als ik in je plaats was August, weet je wat ik dan deed?" "Hé?" vraagt Helmond in gedachten.
»O! ik maak 't best, heusch,« zei Rose, hem in de rede vallend, »maar boven ligt een arme man; tante wou graag, dat u eens naar hem keek.« »O ja, mooi,« zei de dokter, »daar heb ik van gehoord. Dat is jouw werk, nietwaar Mr. Giles?« Mr. Giles, die met zenuwachtige bewegingen de theekopjes op hun plaats schikte, werd vuurrood en zei, dat hij de eer had gehad.
HELMER. Oho, is mijn eigenzinnig kindje aan 't zoeken naar een reddenden engel? NORA. Ja, Torwald; ik kan niet klaar komen zonder jouw hulp. HELMER. Goed dan; ik zal er over denken; wij zullen wel raad schaffen. NORA. Hè, dat is lief van je. Wat doen die roode bloemen daar mooi hè? Zeg eens, is het heusch zoo iets ergs wat die Krogstad gedaan heeft? HELMER. Valsche handteekeningen gemaakt.
GRAVIN. Gauwert, loop bewaar uw Hooy wel. JERONIMO. Ach! Het loopt te hoog. GRAVIN. Weg zot. JERONIMO. Had ik getuigen! ORATYN. ’k Lach Me slap! zy komen schoon voor ’t huis myn meester vieren. Myn Heer, Mevrouw, vertrekt eens aanstonds met jouw tieren. JERONIMO. Myn Heer, getuig eens... GRAVIN. Dat hy zot is, is’t niet waar? JERONIMO. Myn Heer, dat hoor jy, ei, onthou dat woortje maar.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek