Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 juni 2025
Waar ik ook was, in Duitschland met zijn koude winters, zijn lange nachten en schemeravonden, in 't zonnig Italië en de heerlijke landschappen van Andaloezië, waar de lucht vol is van geuren, waar overal oostersche herinneringen zweven, daar spraken me al de poëzie en al de kleurenpracht van jouw liefde..."
Wil je me nu slaan, om wat voor twintig jaar gebeurd is? Waarom sloeg je me toen niet? Ben je vergeten, dat hij op Ekeby woonde, en wij op Sjö? Weet je niet hoe hij ons hielp in onze armoede? Wij reden in zijn wagen, wij dronken zijn wijn. Hebben we ooit iets voor je verborgen? Waren niet zijn knechten jouw knechten? Vulde zijn goud niet jouw zak? Heb je zijn zeven bergwerken niet aangenomen?
"Mag ik eens zien, of er nog bloed uit jouw neusje komt?" vroeg hij, vol belangstelling naar Bobbie kijkende. Bobbie deed even den zakdoek voor den neus weg. "O, mammie!" Fritsje week verschrikt een paar passen achteruit. "O, mammi, allemaal rood op Bobbies zakdoek!" "Kom maar gauw hier, mijn kereltje", zei ma. "Hans en Bob zullen wel gauw weer beter zijn." "Een brief, een brief!"
Het was bijna negen uur, vóór hij in de club was, waar hij Lord Henry vond zitten, met een allervervelendst gezicht. Het spijt mij zoo, Harry, maar het was waarlijk jouw schuld. Je boek hield mij zoo in betoovering, dat ik den tijd vergat. Ja, ik dacht wel, dat je het mooi zoû vinden, antwoordde Lord Henry opstaande. Dat heb ik niet gezegd, Harry; ik zei, dat het mij zoo betooverde.
"Als 't een beetje had tegengeloopen, hadden we op straat gestaan." "Jouw schuld." "Maar Hen!" "Jouw schuld... Als je zwart op wit genomen had" ... "Nee, begin nou niet nóg eens!" Ze waren elkander al aan 't afzoenen. "Laat me nou los, anders kunnen we vannacht op den grond slapen!" ... "Binnen!" Het was de bewoner van het benedenhuis. "Ben u heelemaal klaar, meneer?"
"Dat is jouw rekening," zei Jan, "en al werd ik levend gekookt, geen schelling doe 'k er bovenop. Wie volgt?" Juffrouw Dilber kwam nu aan de beurt. Lakens en handdoeken, een beetje lijfdracht, twee ouderwetsche zilveren theelepeltjes, een paar suikerscheppers en wat laarzen. Haar bedrag werd eveneens op den muur geschreven. "Aan dames geef ik altijd te veel.
En 'k dacht: Racier, ouwe gladjanes, dat ziet er goed voor jouw uit. Maar na dat getuigeverhoor kreeg de Markies de Touard twee maal een toeval, en wier ie door 'n officier van gezondheid weer bijgebrocht. Van wie dat betaald is, weet ik tot hede nog niet. Maar wat die bediening angaat, was dat alles ... prima.
Deze hield als verlegen op, zwaaide de zweep, de vreeselijke zweep, zoo welbekend bij dieven en soldaten, te Aelongo gemaakt en door den alférez verbeterd met ingevlochten ijzerdraad, en zeide: "Nu is 't jouw beurt om te dansen dans!" En ze begon zachtjes op de bloote voeten der krankzinnige te slaan. Deze vertrok haar gezicht van pijn, en bracht de handen aan de voeten, om deze te beschermen.
Ik had het ze niet moeten toestaan, maar die Jet zeurde zoo en jouw troepje zeurde meê, en ik had eigenlijk niet op het weêr gelet. Ik kan ook niet op alles letten; mijn hoofd loopt me soms om van al die drukte, die ze maken. Maar trek je dat niet aan, ik vind het daarom wel gezellig, hoor! Intusschen zag het er buiten onheilspellend uit.
Marcussen beefde van ontroering; hij legde de telegrammen voor zijn chef neer. Lövdahl zette zich met moeite in zijn leunstoel. "Telegrammen! allemaal telegrammen? van Donner? uit Christiania? Wat moet dat beduiden Marcussen! waarom breng je mij dat alles door elkaar? Heb ik je niet gezegd, dat het jouw werk is en niet het mijne om dagelijks de papieren te regelen? Antwoord dan toch, man!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek