Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 mei 2025
Vertoont zich een proponent in een gezelschap, iemand, die hem voor het eerst ontmoet, en die het zeer indiscreet zoo rekenen, een jong doctor te vragen, of hij al patiënten heeft, vraagt hem terstond: "Hebt u al eenig uitzigt op eene plaats?"
Ik zeg je, de indiscretie was onwillekeurig en.... ik ben niet eens zoo indiscreet geweest als ik had willen zijn.... Ik heb dus zelfs recht op een kleine belooning.... maar ik vraag alleen maar, of ik vooraf op je pardon kan rekenen.... Nu, ik zal barmhartig zijn, maar vertel dan.... Zal je heusch niet boos worden? Heusch niet.... wat is er? Ik weet.... bij toeval, zie je.... ik weet, wie op St.
Wat natuurlijk? Als je het niet voor je fatsoen liet, zou je hem, ziek als hij is, op straat zetten... Als ik kon, dan ja, zou ik het zeker doen. En het is eens voor al: hij komt nooit meer bij me aan huis... Ik heb nooit iemand gezien, die zoo indiscreet blijft hangen. Maar Betsy.... als hij toch bijna stervende is! riep Eline, trillend van woede. Ach gekheid! Wat gekheid?
"Heb je dat dan niet eerder gehoord?" vroeg Clara. "Niemand heeft er me een woord van gezegd." "Ja, mij ook niet; 't moet een plannetje van de jonge Mevrouw zijn," zei de professor; hij wilde er klaarblijkelijk schertsend over heen glijden. "En die collecte, Vader..." "St! st! Hoe kun je zoo indiscreet zijn?" riep de professor en hield de handen voor de ooren.
Nu werd het luider. Stil, dat is de stem van den generaal. Hoor: "Getrouwd.... met Chassé. Citadel.... twee kinders." Kippelaan vond het indiscreet; maar hier onder den donkeren eik, wie zag hem!
"O, zijn de rijtuigen daar?" zegt mevrouw Armelo tot Hendrik, die even in de gang komt om te berichten dat men vóór was: "Zeer goed, je zult wel wachten;" en dan tot de kleine dienstmeid een weinig zachter: "Nee, zeg aan Herman dat mijnheer vandaag niet kan overdoen. Foei, hoe indiscreet zijn de menschen!"
Altijd brieven? Ik hoû heel veel van correspondeeren. Met mijn broêr en mijn zuster in Indië. Maar toch niet altijd. O neen. Wat schrijf je dan nog meer? Je wordt indiscreet, hoor! lachte zij. Nu kom, ik! lachte hij terug, als mocht hij wel. Toch geen belletrie? Wel neen. Mijn dagboek. Hij lachte luid, vroolijk op. Jij een dagboek! Wat zal jij met een dagboek doen!
"Pardon, 't is niet mijn bedoeling om indiscreet te wezen," zei Michal Mordtmann; "maar zooals we weten, heeft de professor een zoon, die onlangs met glans zijn examen in de rechten heeft gedaan. Zou zulk een post niet heel geschikt en aangenaam zijn voor een jongen candidaat om meê te beginnen?
En hij eindigde met Paul te vragen of deze hem, voor een paar dagen, honderd gulden kon leenen. Paul geloofde wel, dat hij zou kunnen, maar hij wist het niet zeker. Je zou me waarlijk er meê een dienst doen. Hoor ik het dan van je, morgen bijvoorbeeld? Of vindt je me indiscreet? O, volstrekt niet, in het geheel niet. Ja, goed, ik zal zien, morgen. Nu, ik dank je bij voorbaat.
»Alleen een weinig te vroeg, en dat is zeer indiscreet, niet waar, mevrouw! vooral als anderen niet op hun tijd passen," sprak Frits Millioen op een toon van ironie, die Claudine ontstemde en mevrouw Daubenheim wel een weinig verlegen maakte; doch met eene rassche wisseling van luim, en alsof het hem berouwde een pijnlijken indruk gemaakt te hebben, ging hij voort: »daarvoor is hij dan ook explicatie schuldig van zijne ontijdige invasie.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek