Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 juli 2025
Maar vandaag vertelde de dominee in de kerk aan je tantes Ida en Lize, dat er in dat mooie paleis een klein, lief kindje komt. Wat zal de Koningin dan blij wezen! Ik hoop net zoo'n dikkertje als Tantes schatje. Als jullie heel, heel zoet bent, zal ik het je dadelijk vertellen, als het kindje er is; en als Mama het goed vindt, ga ik iets heel verrukkelijk moois voor dat kindje maken.
Niemand lette op de kleine Ida. Toen zag zij een groot blauw krokusje midden op de tafel springen, waarop het speelgoed stond, regelrecht naar het poppenledekantje toe gaan en de gordijnen op zij schuiven. Daar lagen de zieke bloemen, maar zij richtten zich dadelijk op en knikten het krokusje toe, dat zij ook wel mee wilden dansen.
"Kom," zei 't vrouwtje den eersten keer, dat Ida de naaidoos weer gebruikte, "nu zal 't me toch benieuwen, of je er alles weer zoo netjes in krijgt, als het er straks in lag." Ida had de hand al uitgestrekt, om op hare gewone manier "den boel," zooals ze het noemde, weg te stoppen. Nu trok ze met een verlegen lachje de hand terug en begon stuk voor stuk zorgvuldig te bergen.
Neen, niets, we moeten weg, 't is vroeg avond en onze peerden.... De peerden staan al warm op stal, en de boer grinnikte fijn om zijne vondst. En van avond is 't klare mane.... En ineens tot zijne dochters: Ge Weet het Berkenhof? en den Hoogen Doorn? dat zijn.... O, riep Paula, Ida Van Marcke is uw zuster? Kent ge haar? vroeg André. De meissens knikten bevestigend.
Deze neven waren twee vroolijke knapen; zij heetten Jonas en Adolf; hun pa had hun twee nieuwe handbogen gegeven, en deze hadden zij meegebracht, om ze eens aan Ida te laten kijken. Ida vertelde hun van de arme bloemen, die gestorven waren, en toen kregen zij de vergunning om ze te begraven.
Een klein museum in indiaanschen stijl is onlangs in de buurt opgericht; het is reeds zeer belangrijk. Een jong Amerikaansch meisje, Ida Rodgers, heeft het mij allervriendelijkst laten zien. Voorbij de stad begint het woud. Een prachtige, door de Russen aangelegde laan, dicht bij het strand, leidt in een kwartier naar de Indianenrivier, waarover een brug is gebouwd met rustieke banken er bij.
Van enkele Huldeblijken. »Mama, Grootmama noodigt Ida en mij te logeeren, om haar 70en verjaardag te helpen vieren;« aldus Gustaaf met een brief in zijn hand. »Zet u maar geen ernstig gezicht over die 3 of 4 dagen verzuim van de lessen; zij bleef den heelen winter wel; zij miste er geen een. Grootmama zal haar meenemen om de Haagsche wieg te gaan zien.«
94 "In het midden van de zee is een geteisterd land gelegen," zeide hij toen: "hetwelk Creta heet, onder welks koning de wereld voorhenen rein was. 97 Een berg is daar, die voorhenen tierig was van wateren en kruiden, die Ida heet; nu is hij verlaten als een verweende zaak.
Eindelijk viel zij in slaap; maar midden in den nacht werd zij weer wakker; zij had van de bloemen en van den student, dien de oude heer berispt had, gedroomd. Het was doodstil in de slaapkamer, waar Ida lag; het nachtlampje brandde op de tafel, en haar pa en ma sliepen.
Maar voor de piano zat een groote, gele lelie, die de kleine Ida bepaald in den zomer gezien had: want zij herinnerde zich nog heel goed, dat de student gezegd had; «O, wat lijkt zij op juffrouw Lientje!» Doch toen werd hij door allen uitgelachen; maar nu kwam het de kleine Ida werkelijk ook voor, alsof de lange, gele bloem op dit meisje leek; en zij had ook dezelfde manieren bij het spelen; nu eens boog zij haar glimlachend, geel gezicht naar den eenen, dan weer naar den anderen kant en sloeg met haar hoofd de maat bij de heerlijke muziek.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek