Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 7 oktober 2025
Nou ja, natuurlijk.... En de Keizerin.... Nou ja, natuurlijk.... Natuurlijk: de eerste dag in het Colosseum.... Maar al die duizenden, die den eersten dag geen plaats hadden gevonden.... Nou ja, die waren in het Theater.... Het was weêr stampvol, zei Cecilius. Eerst de Hymne weêr. En toen de "Menæchmi". Klapten ze, toen je optradt als Erotium? Ja, ze klapten heel erg.
Ge waart dood, terwijl zij haar hymne aan de liefde dichtte, dood, terwijl zij naar Sjö ijlde, naar den Majoor, dood, toen zij de vlammen den hemel rood zag tinten boven de toppen der boomen. Zie, zij waren gekomen, de sterke stormvogels, de demonische arenden van den hartstocht. Met vlammende vleugels en stalen klauwen daalden zij ruischend neer over u, gij geest met de ijzige oogen.
Het paard, aan den struik, hinnikte zachtjes.... Van den weg, die, beneden de grazige heuvelen, zijn stoffigen slinger tusschen de helling verloor, klonk een gezang aan van naderende stemmen. Het was een zacht sereene hymne, die in den jeugdigen morgen als naderde uit het Oosten, waar de nog vochtig omfloerste zon rees.
.... Pas toch op: de verklikkers....! .... Dat ik morgen nièt de Bacchides geef.... .... Hè, dominus! .... dominus!! riepen de tweelingen, te leur gesteld. Neen! bulderde de dominus. De Hymne, dat kan niet anders maar de Bacchides weêr geven op die zelfde planken, waar nu nog ligt het bloed van een werkelijken misdadiger.... .... Als die maar een misdadiger w
Met extase schildert de dichter de zaligheid der liefde wanneer hij zijn »kaiserlîches wîp" omhelst en haar mond »honderdduizend maal" kust, op een zeker ogenblik krijgen we een hele hymne aan de liefde; als ik aan de liefde denk zegt hij ofschoon ik dat geluk nog maar weinig ken, dan zwelt mijn hart op en alles in mij verlangt dan naar iets hoogs, iets boven de wolken.
En dien middag gebeurde het. De tuin was iets minder mooi geworden in een bleeken zonnestraal, die dadelijk verzwijmd was, en de musschen, zich voor bereidende tot avondhymne, keerden terug. Maar te gelijker tijd wolkte het zwart aan uit het Westen en de musschen, door de eerste maten der hymne heen, piepten angstig. En de wolk streek dichter en dichter, het scheen wel een zwarte sneeuwwolk te zijn, die dreigde neêr te dalen, maar het w
Maar jij moet Ekeby voor mij bewaren, meisje, terwijl ik weg ben." En zij gingen verder. Geen van beiden wist of dacht er aan, dat Marianne juist in deze kamer sliep. Zij sliep ook niet. Ze lag klaar wakker, zij hoorde en begreep alles. Zij had in haar bed een hymne aan de liefde liggen dichten.
Dit gemis van een toren schijnt welhaast eene eigenaardigheid der luiksche kerken te zijn: ook de schoonste onder haar ontberen dat zoo karakteristieke, zoo echt religieuse sieraad, zich slank en vertrouwend ten hemel beurende, als een fakkel, een hymne in steen, de mystieke Jacobsladder, waarlangs engelen op en neder klimmen en waarlangs de ziel tot God omhoog zweeft.
Langzaam en statig galmden de klanken aan. Klaar en helder tikte elke toets zijn deun, die uit de diepte en van de hoogte samenrolden tot een plechtig akkoord. Het scheen iets als een loflied, als een kerkgezang, als de verheerlijking van iets edels en groots, van iets bovennatuurlijks, iets als een hymne aan de eeuwige kuischheid en eenzaamheid. Mathilde zat kalm en stil.
Deze hymne begint aldus: Schoon is Uw schitterende verschijning aan den horizon des hemels, O Aten, gij, die leeft en zelf het begin van het leven zijt. Hij is het, die den Nijl in de Duat maakte en hem naar de menschen geleidde, terwijl hij zijn wateren deed rijzen; hij zendt, eveneens den regen naar de landen, welke buiten het bereik van den weldadigen vloed van den Nijl zijn.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek