Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 juli 2025
Maar het kind was reeds verdwenen door het donkere gat, zijn geluid met zich meênemend, dat uit de verte begon te gelijken op het huilen van een zieken aap. «Wilt ge den doek halen en zitten gaan, meisje?" vroeg de jonge man. Hij boog zich naar zijn palet en kwasten en vervolgde, zich tot de oude wendend: «Was dat een kind van u?"
Als het waait, dringt het zand overal door de luiken, komt in alle kamers; de hemel verduistert, het wordt donker, buiten is het onmogelijk op twee passen afstands voor zich uit te zien, de telegraafdraden brommen en huilen, en het is zóó donker, dat men het licht moet aansteken. Vier dagen voor onze komst had nog een vreeselijke storm gewoed.
Burgers en ridders, Vlamingen en vreemden vermengen zich tot eenen akeligen warklomp, en zwoegen en strijden, hakken en pletteren, huilen en slaan.... De lucht siddert, de aarde beeft, de zon verduistert onder het stof, dat uit het zwermend gevecht opstijgt; reeds heeft zij de helft harer hemelbaan doorloopen, en nog immer kaatst haar licht terug in stroomen vlietend bloed, nog immer ziet zij den ijselijken menschendrom over hoopen lijken heenvlotten.... Maar het gaat eindigen: de strijd vermindert, de meesters met de gulden sporen zijn gevallen.
't Klonk, alsof iemand den draak stak met zijn wijsheid, en hij was op 't punt boos te worden, tot hij merkte, dat alles een vergissing was. 't Was begonnen te waaien, en hij had hier gestaan, tot hij zoo slaperig was, dat hij het huilen van den wind in den schoorsteen voor werkelijk spreken gehouden had. Hij keek naar de klok aan den muur. Die sloeg juist elf zware slagen.
Pas maar op, dat de kleine hem niet nog den baas af wordt!" Sisa barstte in bitter schreien uit en viel op een bank neer. "Je moet hier niet huilen!" riep de kok haar toe. "Weet je dan niet, dat de 'padre' ziek is, ga op straat janken!"
Alle ontwaken alle zien den Koning der verschrikking beneden alle schreeuwen en alleen de tegenwoordigheid van dat vreeselijke dier jaagt hun zulk een doodsangst aan, dat zij geheel verbijsterd, op en door elkander van tak tot tak springen en, onder huilen en jammeren, den een den ander verdringen.
Daar de man dit nu niet dadelijk deed, hief de bedreigde ridder andermaal zijne lans op en bracht den armen drommel, die heel niet wist, wat hem overkwam, een paar zoo geweldige slagen op het hoofd toe, dat het bloed er bij neerstroomde en de onnoozele sukkel jammerlijk begon te schreeuwen en te huilen.
Men zou gezegd hebben, dat het wolven waren, die hun prooi opspoorden, welke plotseling verdwenen was. De kleinste der jongens, die wakker geworden was, begon luidkeels te huilen. De oudste keek alles aan, zonder zich te verroeren. "Schreeuwleelijk! wil je je mond wel eens houden?" zei een der officieren tegen het huilende kind.
Windekind schudde minachtend het omkranste hoofdje. 'Hij kent mij niet, de zon, de vogelen, de bloemen evenmin. Het is alles logen wat hij zegt. De menschen luisterden allen zeer aandachtig. De dikke juffrouw, die op het blauwe klokje zat, begon verscheiden malen te huilen en wischte de tranen met haar rokslip af, omdat zij haar zakdoek niet gebruiken kon.
Ik zou u hier een mooie beschrijving van den storm kunnen geven, de lucht in vlammen, het knetteren van den bliksem, het huilen van den wind, de hooge golven, etc.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek