Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 5 juli 2025


Je bent toch niet boos? vroeg hij, ik kon het niet langer inhouden. Wat bedoel je? fluisterde zij. Wat ik verleden week bij de piano heb gezeid. Zij keek hem aan met lachen en huilen om haar mond heen. Toen keek zij weêr voor zich en zeî: Nee, ik ben niet boos. Hij zoende haar voorhoofd en liet haar los. Mag ik nou nog wel hier blijven, nou je vader d'r niet is? Vroeg hij weêr.

Overal verder was 't veld leeg, maar onder de reusachtige takken lag sneeuw, die gesmolten en weer bevroren was, keer op keer, zoodat ze zoo hard was als ijs. De jongen meende, dat hij in een woest en eenzaam winterland was gekomen, en hij was zoo angstig, dat hij wel hardop had willen huilen. Hij had honger. Hij had den heelen dag niets gegeten. Maar waar zou hij eten vandaan halen?

Steeds zocht hij de donkere gangen op en bleef er uren lang zitten, met de beenen uitgestrekt. En als een dienstknecht er uit onachtzaamheid op trapte, liet hij hem geeselen, en als hij hem hoorde huilen van pijn, deed het hem goed, maar hij lachte niet. 's Anderen daags haalde hij elders in de gangen van het paleis dezelfde streken uit.

Doch toen ze boven de eerste boomen waren, zag hij hoe een donkere schaduw hen in onhoorbare fladdervlucht achtervolgde en inhaalde. Het volgende oogenblik waren zij verdwenen. De zwarte schaduw schoot snel op hem toe, en angstig dekte hij het gezicht met de handen. 'Wel, vriendje! wat zit je daar te huilen? klonk een scherpe, spotachtige stem vlak naast hem.

Vindt je het dan prettig je ongelukkiger te maken, dan je bent en hier alleen te liggen huilen? Waarom spreek je liever niet ronduit met me? Het is immers veel beter vertrouwen in elkaâr te stellen en alles te zeggen... Zijzelve had zoo gaarne willen spreken, veel willen spreken, alles willen zeggen, aan Lili of aan haar mama, maar er zijn sommige gevoelens, waarover men niet spreken mag...

Ik wil geen tijd meer verdoen met huilen, maar dadelijk uw goed bij elkander halen, mevrouw," zei zij hartelijk, terwijl ze haar gezicht met haar boezelaar afdroogde, haar mevrouw met haar vereelte vingers een warmen handdruk gaf, en aan het werk ging met een ijver voor drie. "Ze heeft gelijk, er is nu geen tijd voor tranen. Weest bedaard, meisjes, en laat me eens nadenken."

Eline echter, steeds snikkende, maakte zich uit Otto's arm los en viel Henk om den hals. Hij kuste haar en zijn zware stem mopperde goedig: Nou, van harte, zusje... maar drommels, kom, niet zoo huilen... wat moet er d

Ziet eens, op eenzelfden dag, naar twee dorpen, in Frankrijk en in Rusland, den dag van het vertrek der rekruten. De Fransche dienstplichtige hecht linten aan zijn hoed, en, ofschoon hij dikwijls zou willen huilen omdat hij zijn familie verlaten moet, drinkt hij en tracht vroolijk te zijn. De Rus werpt zich op den grond en trekt zijn baard uit.

Mapoehi blikte vrees en verwijten naar zijn vrouw. Haar stem had hen verraden. "En sinds wanneer heeft Mapoehi, mijn zoon, zijn moeder verloochend?" ging de stem door. "Neen, neen, dat heb ik niet gedaan Mapoehi heeft je niet verloochend," riep hij. "Ik ben Mapoehi niet. Hij is aan den oostkant van de lagune, zeg ik je toch!" Ngakoera ging rechtop in haar bed zitten en begon te huilen.

Plechtig had Massijn op een avond, vóór de gewone bezoekers aankwamen, tot haar gesproken. Eu...Eulalie, ik ga vertrekken, maar over drie jaar kee...eer ik rijk en ge...geëerd terug; en dan, als ge mij zo...oolang trouw gebleven zijt, zullen wij el...elkander huwen. Zij was begonnen te huilen en had klagend geantwoord: Ik zal u wel trouw blijven, Fortuné, maar gij zult het niet doen.

Woord Van De Dag

dompelende

Anderen Op Zoek