Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 15 juni 2025
Als La Pariza hen een oogenblik later had kunnen beluisteren, zou zij nog meer verbaasd zijn geweest, want zij zou dan hebben bemerkt, dat kolonel Guido Amati Dona Hermoine een boetpredikatie houdt over de noodzakelijkheid, zijn gevoel en zijn tong te beheerschen.
"Ik ben zoo vrij geweest, een vriend mee te brengen, kapitein Guido Amati van het garnizoen te Middelburg," zegt de schilder. "Een vriend van u, Oliver! Welkom, welkom in mijn huis," zegt Niklaas met Vlaamsche gastvrijheid, Guy hartelijk de hand schuddend. "Kapitein Amati is een kennis van Dona Hermoine, en als secretaris van den Hertog "
"Neen," antwoordt Hermoine, "zij zijn allen naar Holland gegaan. Bovendien heb ik acht gewapende lakeien in huis en in de stallen nog vier als geleide bij de galei, dan ligt er garnizoen in Lillo, en een halve compagnie te Sandvliet, ginds vlak om den hoek." Haar blanke arm maakt een bevallige beweging in de aangeduide richting. "Ik ben hier voor iedereen veilig, behalve voor u, mijn Guido."
Hij stapt echter weer even handig van de zaak af en verschoont er zich mee, dat het enkel zijn vurige liefde voor haar is, en dan vergeeft Hermoine hem en zendt hem eindelijk weg, overgelukkig, hartstochtelijker dan ooit, maar met het bewustzijn, dat hij een lastig werk voor zich heeft om de jonge dame te schaken en toch haar liefde te behouden.
Neem den 'Eerste der Engelschen' gevangen of dood hem en gij kunt er zeker van zijn, dat gij generaal wordt, en dat brengt u aan de kerkdeur, waar Hermoine u wacht." "Groote God! Dat is afschuwelijk," mompelt Guy. "Gezonden door de vrouw, die ik bemin, om mij te dooden! En nu zal zij hem beweenen." "Ja, en hoe meer zij hem beweent, hoe teederder zij u bemint. Gij zijt nog niet dood.
Op een met kussens bedekte sofa bij het vooruitstekende venster zit, terwijl de stralen van de ondergaande zon haar donker haar beschijnen, Hermoine.
Spaar hem, Guy, mijn echtgenoot, als gij dezen nacht een gelukkige vrouw met u wilt voeren, want hoe zou ik het, zelfs in uw armen, kunnen vergeten, dat gij de moordenaar mijns vaders zijt?" "Spaar hem, jonge man, ik gelast het u nu, zooals ik u zooeven redde," roept de priester uit. "Ja, dat deedt gij, goede vader Anastasius," zoo laat nu Hermoine zich hooren, als Guy zijn arm laat zakken.
Ja, zelfs Bodé Volckers," vervolgt Hermoine, "die leugenachtige koopman, vertelde mij, dat hij dronken was, en twee minuten later komt Guido, even nuchter als gij zijt, naar mij toe, en met een veel vroolijker gezicht dan gij op het oogenblik zet; uw oud, lief gezicht staat zoo donker als de nacht." En het meisje kust hem. "Vertel mij, hoe gij hem het eerst ontmoet hebt."
Zij is nog niet naar bed gegaan," lacht hij, ziende, dat de vertrekken, waarin Hermoine hem gisteren heeft ontvangen, nog helder verlicht zijn. Hij laat den koperen klopper op de deur vallen. Deze wordt terstond geopend door Alida, die reeds op hem schijnt te wachten. Zij fluistert haastig: "Excellentissima wacht u." "Is zij alleen?" "Ja, senor coronel."
Een seconde later komt Dona Hermoine de kamer binnen, gekleed in kostbaar bont, haar trotsch hoofd beschaduwd door een zwierigen Spaanschen hoed met lange witte veeren, haar donkerkleurig gelaat stralend, terwijl haar oogen nog levendiger worden, zoodra zij Guy opmerkt. Achter haar aan schrijdt de gravin De Pariza, duena van top tot teen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek