Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 15 juli 2025
"Zijn dochter?! Alle heiligen in den hemel!" "Ja, Hermoine de Alva is de dochter van den Hertog. Haar moeder, de gravin De Perugia, een Italiaansche dame van groote schoonheid, stierf vier jaren geleden. Sedert dien tijd heeft de Hertog Dona Hermoine bij zich genomen. Zij is de reinste, liefelijkste, edelste bloem, die Spanje ooit naar de Nederlanden heeft gezonden.
Als Oliver de deur achter zich toetrekt, begrijpt Guy, dat de tijd van afscheidnemen gekomen is, want Hermoine grijpt haar pelsmantel en fluistert: "Het is beter, dat Papa u niet ziet, daar gij u zonder verlof uit uw garnizoen verwijderd hebt. Ik zal hem op straat te gemoet gaan."
En in het volgend oogenblik slaat zij haar armen om zijn hals en vleit: "Wat spreekt gij toch voor onzin? Gij doet altijd, wat uw Hermoine u zegt te doen. Lieve papa, zal ik u aan uw stouten baard trekken?" Hij antwoordt echter: "Kind, gij begrijpt mij niet. Ik zal allerlei mooie zaken en nieuwe kleederen voor u uit Frankrijk laten komen.
Zij zou niet komen zonder geleide. Denk niet, dat Hermoine de Alva ook maar de geringste zonde tegen de etiquette zou begaan, ook al aanbidt zij u iets, waarvan gij zeker schijnt te zijn." "Maar gij moet mij in de gelegenheid stellen, haar te spreken. Ik wil twee vliegen in één klap slaan. Zij weet het wachtwoord. Zij zal het mij geven.
"Nog niet, ofschoon ik een introductiebrief voor hem heb," merkt Guy op, door den spot van den schilder geprikkeld, om den brief te laten zien, dien Dona Hermoine hem den vorigen avond heeft gegeven, en die geadresseerd is aan Alva, onderkoning van Spanje. "En gij hebt hem nog niet geopend?" vraagt Oliver, den brief van alle kanten bekijkend. "Zeker niet; hij is verzegeld."
Hier neemt de schilder afscheid van den Engelschman, fluisterend: "Verlies Vasco niet uit het oog." "En gij bezorgt mijn boodschap?" antwoordt de Engelschman. "Zeker. Ik heb een goed voorwendsel voor mijn onderhoud met Dona Hermoine. Haar vader verlaat Brussel hedennamiddag.
"En wat deze heeren betreft," zij vestigt haar Argusoogen op Chester en Oliver, die in gesprek zijn met Dona Hermoine, ofschoon Antony, als onder-secretaris van haar vader, een weinig achter den Engelschman staat, die een krijgsman van rang en aanzien is met zijn titel van kapitein van de musketiers, "dat zijn natuurlijk familieleden, daar gij ze alléén ontvangt, juffrouw Bodé Volckers.
In dit opzicht doet Dona Hermoine niet voor hem onder. Zij staat reeds op den uitkijk naar de boot en snelt hem verheugd tot aan de landingsplaats te gemoet, opgewonden uitroepend: "Goed nieuws! Goed nieuws!" "Welk nieuws?" vraagt Chester angstig daar bijna elk nieuws nu voor hem gelijkstaat met slecht nieuws. "Papa komt hij zal spoedig hier zijn. Dan kunt gij het hem vragen."
Dona Hermoine is blijkbaar niet gekomen, om ook inkoopen te doen; zij vergezelt haar duena tenminste niet, maar blijft nog staan, een toonbeeld van gratie, in de houding, die zij voor den dans heeft aangenomen.
Deel haar in geen geval uw geheim mede, hoezeer zij u ook bemint, al zweert zij ook, dat zij u meer bemint dan alles ter wereld." "Zoudt gij denken, dat zij mij zou verraden?" "Neen, duizendmaal neen!" "Meent gij dan, dat het haar liefde voor mij zou doen verkoelen?" "Niet, als zij u tevoren reeds beminde. Wien Hermoine de Alva eens trouw heeft beloofd, kan zeker van haar zijn."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek