Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 15 juni 2025
Als zij zich beweegt, schittert er iets aan haar blanke hand. Het is de ring, dien hij haar gaf, en Guy kan zich niet langer bedwingen. "Van vreugde sterft men niet, anders was ik zelf al lang dood," denkt hij; vervolgens zegt hij op lossen toon, bijna aan haar oor: "Dona Hermoine, waarom heet gij mij niet welkom?" "Heilige Maagd! die stem ," stamelt het meisje.
"Waarom niet? Als Hermoine zich het gedrag van den wilden majoor Guido Amati niet aantrok, dan was er reden, om uw eetlust te verliezen. Als Dona Hermoine de Alva ophoudt belang te stellen in het doen en laten van majoor Guido Amati, dan eerst is het tijd voor Guy Chester om wanhopig te worden."
Zou het zijn om haar wraak te koelen op het arme meisje?" vervolgt zij levendig. "Als dat zoo is, als zij haar durft slaan, laat zij zich dan in acht nemen voor Hermoine de Alva." Terwijl zij spreekt, springt zij, zich losrukkend uit Guy's armen, op en fluistert: "Wat is dat? Luister! Mijn hemel, het is Alida!" Want men hoort nu duidelijk een verwijderd gekerm. "Het is Alida!
En hij zet haar achterna, om de boete te innen, over tafels en stoelen en divans; Hermoine neemt haar langen sleep op en ontsnapt hem telkens weer op haar vlugge voetjes, totdat hij haar vangt bij de derde portière in de kamer, waarachter hij nog geen blik heeft mogen werpen.
Het volgend oogenblik begrijpt hij echter, dat het nu de tijd niet is, om dit voornemen uit te voeren of moeite te doen, om Hermoine over te halen, hem vrijwillig te volgen, want hij zou voor niets ter wereld den goeden naam van haar, die hij zoo hoog stelt, in gevaar willen brengen, en buitendien klopt de burgemeester ook reeds aan de deur. "Herinner u "
Maar deze zwakke hoop maakt weer plaats voor een gevoel van smart voor haar, die hij bemint, want Hermoine smeekt nu tot haar vader, als gold het haar eigen leven, hem noemende met vleiende namen, alsof zij hem aanbad in haar vertwijfeling, en zij zegt snikkend, ofschoon zij geen tranen heeft: "Vader, hoort gij mij niet, voelt gij mij niet?"
"Maar ga gij aan het spinet zitten, senorita Mina, en speel voor mij, opdat ik de gravin De Pariza met een dansje genoegen kan doen," voegt Dona Hermoine er aan toe, haar duena, die haar verlangen naar een proeve van de kunst van Terpsichore geheel schijnt verloren te hebben, schalks aankijkend.
"En dat hebben zij durven doen!" stuift onze held op, die nu deze aanminnige brunette, met de zielvolle, goddelijk schoone oogen, de wangen, waarop rozen en leliën bloeien, den blanken hals en de verrukkelijke vormen, half meisje, half vrouw, kortom, Hermoine de Alva, als zijn eigendom beschouwt. "Durven doen?" pruilt de jonge dame. Dan zegt zij lachend: "Waarom niet? Ben ik dan zoo leelijk?"
"Dat was mijn plan. Er is een groot klooster in Valladolid waarvan ik abdis zou worden ik zou het rijk begiftigd hebben " "Gij abdis?" "Ja. Zie ik er niet gestreng uit?" schertst de gelukkige Hermoine. "Misschien had ik mij toch nog bedacht. Ik begon reeds genoeg te krijgen van het gebedenboek. Maar nu denk ik niet meer over middernachtelijk waken o, Guido mio zeg mij, dat het geen droom is."
"Nu wij met onze zaken klaar zijn, zult gij mij wel iets te eten willen geven, zoodra Achille terug is met zijn proviand, misschien wel een weinig duivenpastei, hè?" en hij geeft gekscherend den schilder een ribbestootje, want door Antony's berichten over Hermoine de Alva is de vermetele jonge man in een vroolijke stemming gebracht.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek