United States or Cabo Verde ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Ja jongejuffrouw, bent u goed wakker? Zal ik dan uw ontbijt maar halen?" Er kwam geen antwoord, zoodat Keetje naar het bed toe ging en haar vraag herhaalde. Elsje lag nog met gesloten oogen; thans opende zij die en zei met een lachje: "Ik ben toch zoo vreeselijk lui. Ik zou best nog een beetje kunnen slapen." "Dan zou ik het maar doen ook straks kom ik wel eens weer naar u kijken.
Door de herhaalde betuigingen van zyne vriendschap aangemoedigd, dorst ik, twee dagen daar na, hem een zeer buitengewoon verzoekschrift aanbieden, het welk ik hem verzogt aan den Raad voor te dragen, zoo als hy my ook al glimlagchende, en my de hand drukkende, beloofde.
Noch de verbannings-edicten der Koningen, noch de regelmatig van tijd tot tijd herhaalde besluiten der Fransche en Engelsche parlementen, noch de talrijke landdags-besluiten in Duitschland, noch ook de Pauselijke banbullen, die de eerste aanbevelingsbrieven vervingen, konden hen verslaan.
"Ja wel, Koen, maar in plaats van rechts naar links gedraaid te zijn, is deze juist omgekeerd." "Omgekeerd?" "Ja mijn vriend, het is een linksche schelp!" "Een linksche schelp!" herhaalde Koenraad met een van vreugde kloppend hart. "Zie maar eens." "Mijnheer kan mij gerust gelooven," zeide Koenraad, terwijl hij de kostbare schelp met bevende hand aanvatte, "ik ben nog nooit zoo blijde geweest."
Later wilde Cydippe's vader haar aan een ander uithuwen, maar het meisje werd kort voor den voor het huwelijk bepaalden dag ziek, en daar zich ditzelfde driemaal herhaalde, vroeg haar vader het delphische orakel om raad.
Neen, dat noem ik nog geen dapperheid, om overal rond te loopen, waar men hem niet noodig had... Wien zoudt gij dan dapper noemen? Dapper! dapper!... herhaalde de kapitein op die manier van iemand, wien men voor het eerst een dergelijke vraag doet.... Dapper is hij, die zich gedraagt zooals het behoort, zeide hij, na een oogenblik nadenkens.
De volksverhuizing, die de oorzaak van den ondergang van het Romeinsche rijk was, was veeleer een uitspruitsel der groote beweging van het geheele Germaansche Europa, en waarschijnlijk had hierop, niet, zooals de Zweden en Denen meenen, op het altijd slechts schaars bevolkte Skandinavië alleen, dikwijls herhaalde uitdrukking van een Romeinschen schrijver, als hij spreekt over de wieg en de werkplaatsen der volkeren, betrekking.
"Wa belieft er ou, miester?" vroeg Rozeke met een kleur, als altijd in 't begin, door zijn deftigheid geïmponeerd en hem niet goed begrijpend. "Of gij nog wel meer zulke dingen ontvangen ebt?" herhaalde de schoolmeester met nadruk, eenigszins geërgerd dat zij niet dadelijk zijn mooie taal verstond. "Joa ik, miester, nog al wa poskoarten mee santjes op," antwoordde Rozeke. "Wilt-e z'euk zien?"
"Zoo! is 't zoo'n groote?" vraagt Strijkman, met den deurknop in de hand. Geheimzinnig steekt Keesje het hoofd vooruit en fluistert: "Een ton of vier! Dag meneer!" Strijkman staat op straat. Halfluid herhaalt hij in zichzelf vol verbazing: "Vier ton!" "Vier ton!" Onophoudelijk herhaalde Strijkman die twee woorden in zichzelf, toen hij, weer te huis gekomen, in zijn achterkamertje zat.
Ge kunt hier niet blijven, Augusta; als de Keizer hóort, dat ge een nacht niet in het Palatium sliept....! Kom meê.... De klop op de deur herhaalde zich. Er klonk even koperen klank, als van een speer, verzet op het steen buiten. Er staan Prætorianen voor de deur, fluisterde ademloos Domitia. Hoe kan ik vluchten!? Augusta, zei Crispinus.
Woord Van De Dag