Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 26 juni 2025
Toen men zich reeds eenige oogenblikken in de grafelijke sferen bewogen had, beweerde mevrouw Armelo met klem dat Armelo "zich zelf altijd in den weg stond". Jawel, hij had geen oog voor de toekomst. Maar Armelo bleef beweren dat het ook waarlijk te gek was. Hij heette eenvoudig Armelo, en het Van dat er vóór moest, dááraan haperde het immers.
Op de vraag hoe hun land heette, gaven ze ten antwoord: »Haïti«. Columbus nam er weer plechtig bezit van, en noemde het »Hispaniola« of »Klein Spanje«. Later gaf hij het den naam van »San-Domingo«. Hoe vriendschappelijk ook door de inboorlingen ontvangen, er ontbrak wat aan. Hoe schoon het eiland, van de kusten gezien, ook schijnen mocht, er haperde wat aan. Men vond slechts weinig goud.
En plotseling kreeg ik een geniale ingeving: ik begon een kunsttoer, iets geweldigs van aanvang, alsof ik nu eens alle bekende en onbekende wereldrecords ging slaan; maar meteen zorgde ik er voor dat een van mijn schaatsen even over het ijs schraapte, en haperde, en hobbelde, alsof er iets aan mankeerde of gebroken was.
Liever gezegd: hij trachtte zijne les op te zeggen, want hij haperde geweldig en bracht geen drie woorden vlot er uit, en dan nog vergiste hij zich dikwijls. Zijne moeder verbeterde zijne fouten met zachtheid, maar toch met ernst. Gij kent uw fabel niet, zeide zij. Het trof mij, dat eene moeder tot haar kind u zeide, want ik wist toen nog niet, dat dit in Engeland de gewoonte was.
Toen wij op weg waren naar het raadhuis, hebben die twee ons zelf verteld dat zij het uit de grap gedaan hadden, en ziet u..." "Wat ... ziet u?" viel de burgemeester in, toen Jan een oogenblik met zijn verhaal haperde. "Toen dacht ik," vervolgde Jan, "dat het voor ons beter was, als zij dat briefje maar aan Flipsen brachten, en vroeg ik hun, of zij het even wilden aanreiken..."
Was-i nu daarom prodigue, of... verloren dan, als men zich koppig houden wil aan den hollandschen tekst, die nog altyd volgens juffrouw Pieterse de eenig-ware is? Wouter vloekte nogeens: sakkerloot! Verder durfde hy ditmaal niet gaan, hoewel-i terdeeg boos was. Hy kon niet wys-worden uit al z'n zonden, en begreep toch dat er iets aan hem haperde, want... naar huis durfde hy niet.
Deze laatste was met zijn gansche gezin, waaronder ook Arthur, thans een knaap van vijftien jaren, naar Londen getogen om bij dit wapenfeit van Key tegenwoordig te zijn. Op het laatste oogenblik, even vóór de strijd zou beginnen, bemerkte Key, dat er eene kleinigheid haperde aan zijn zwaard, waardoor het in den strijd onbruikbaar zou zijn.
Ze had het niet vergeten, maar nu, binstdat ze haar naakte vleesch met het smeulende vuur van passie verheerlijkte, kwam het haar brutaal-klaar te voorschijn.... Een aarzeling haperde in hare gepeinzen en een wijlken verwarde hare aandoening. Dat ze gaan zou bij hem, en dus een leven beginnen waar ze schoon-handelend in optreden zou, ze wist het.
Gisteren, toen wij repeteerden, haperde die.... De tooneelknechten draaiden de exostra: het draaibare zijtooneel, dat, gedraaid, vertoonde het inwendige van het huis van Bacchis en, terug gedraaid, op nieuw den gevel slechts zichtbaar liet. De exostra draaide, heen en weêr. Het gaat nu, dominus, verzekerden de knechten. Zet dan de meubels, hang de gordijnen....
Soms ook was hij lichtelijk langs de randen van haar oor aan het vingeren, vereenzaamde tusschen de vijf nieuwsgierige tipjes van zijne hand die rozige schelp, die haar dan ineens niet meer toebehoorde, en haperde schroomvallig, op het lauwe oorlapje, over den harden smaragd van hare dormeuse.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek