United States or Heard Island and McDonald Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Maar waar leidt die dan heen? waar komt ie vandaan? wat beteekent dit toch allemaal? ze staan allemaal om me heen. Wat willen ze toch? wat gaan ze doen? Ik wil het weten. Ik heb genoeg van krijt bikken en alleen zijn. Wat doen zij voor mij terwijl ik krijt hak? Nu ik toch hier ben, zou ik graag hebben dat 't me nù uitgelegd werd."
Dan, verder stromplend, z'n voetstappen verliezend in de zuigende leegte, de steunlooze verwijding rondom, gliste 'n hak over een modderplas, stortte-die tegen den harden, bevroren grond, die 'n snauwenden grom vloekte. Even bleef-ie liggen. Even lei-ie stil.
Neen, dat nooit! Liever werp ik mij in het heetste strijdgewoel, en hak om mij heen links en rechts als een razende Hoefland. Het is in één woord afschuwelijk! Wie had in zijn stille, vredelievende temperament ooit kunnen denken, dat zoo iets gebeuren zou. Ik ben er letterlijk kapot van!" "Ik ben er ook van ontsteld, erg ontsteld; maar toch, er dadelijk den kop bij laten hangen, dat doe ik niet.
"Waarom zijn jelui allemaal hier, terwijl ik krijt voor jelui hak in de krijtgroeven daar ginder?" zijn eigenaardige stem, de stem die zoo nadeelig gewerkt had op de discipline van de school te Cheasing Eyebright, deed de menigte verstommen zoolang zij klonk, en deed hen eindelijk weder in luid tumult losbreken. De een of andere droogkomieke persoon brulde: "Spreken, spreken!"
En eer men recht zag hoe, lag het kleine witte kistje in een even kleine, donkere groeve, en een man met een houweel in de hand was heengestapt over de holte, het overspannend met de beide beenen. Hij gaf een hak in den grond, vervolgens den steel van het werktuig aan den man die den krans betaald had.
De spekslager Hak was ongesteld geworden; hij had zoo'n hoofdpijn gekregen; zoo'n pijn door al de leden; de koorts... misschien wel de tering; dit boodschapte de spekslagersjongen, reeds vóór acht uren aan den komenijman terwijl Thilde, vermoeid van een bijna slapeloos doorgebrachten nacht, nog te bed lag tevens het vriendelijk verzoek van den baas er bijvoegende, om de mand te mogen hebben, waarin hij gisteren die varkensrib bezorgd had, Schorel begreep er niets van zonder dat de jongen een nieuw presentje van den baas meebracht, zonder dat hij de "compelementen" van den baas maakte, en zonder dat de baas als naar gewoonte liet vragen: "En compelement, hoe of mijnheer Schorel en de jongejuffrouw het maakten?"
Maar hij hinkte wezenlijk niet: naar ik thans vermoed, ontbrak de hak aan een zijner schoenen, die daardoor als een slofje neerwreef op de steenen.... "Slokke bracht ons in die taveerne van het Statieplein.... "Hier moest het drama gebeuren. Wij gingen aan de grootste tafel zitten en bestelden koffie.
Versta je me?« vroeg de Jood, terwijl zijn oogen vuur schoten. »Als hij dat allemaal had gedaan, wat dan?« »Wat dan!« antwoordde Sikes met een gruwelijken vloek. »Als hij nog leefde, zou ik z'n kop onder mijn ijzeren hak fijn trappen, in evenveel stukken als er haren op zijn hoofd zijn.«
Alles konden zij niet verstaan, want de baas die de teringachtige koorts had, sprak somwijlen zeer zacht, maar zij verstonden toch duidelijk, hoe Hak zeide: "Denk jij dat ik een vrouw met een leege hand zou nemen?" Waarop het antwoord van Schorel klonk: "Maar je wist immers dat ik geen geld, volstrekt geen geld heb."
"Twee dagen later kwam vader met den spekslager Hak het winkelkamertje binnen" vervolgde Mathilde blozend: "en terwijl die ruwe man zich vrijpostig naast mij nederzette, zich beroemende, dat hij meer dan duizend varkens in het jaar slachtte en ik dus niet weinig tevreden zou zijn indien hij mij tot vrouw nam vooral ook omdat hij sedert de vijf maanden dat hij weduwnaar was, geen stuur in den winkel kon houden, keek vader mij doordringend aan en zei, toen Hak ophield met spreken: "Thilde! ik begrijp dat het tijd voor je wordt; je hebt den leeftijd, en bij mijnheer Hak zul je geen gebrek lijden."
Woord Van De Dag