Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 juni 2025
"De eene helft krijgen Harris & Blother, de andere helft krijgt de detective." "He, sir! zijt gij dan een detective?" "Hum!
„’k Had waarachtig haast geen pruik met een kaal hoofd noodig,” zei hij in zichzelf, terwijl hij met den haarborstel de weinige grijze haren, die plat langs zijn klamme slapen gekleefd lagen, naar achteren streek. „Maar komaan, ’t is eenmaal de traditie zóó!” Hij zette de pruik op en „schminkte” zijn voorhoofd bij, totdat de afscheiding van huid en pruik onzichtbaar was; met onvaste hand trok hij een paar zwarte lijnen onder zijn oogleden en langs zijn neus, maakte zijn wenkbrauwen wat grijzer en streek een paar malen over zijn stoppelige wangen. „’k Ben sedert drie dagen niet geschoren. ’k Heb ’t glad vergeten,” dacht hij, en toen hij nogmaals een blik in den spiegel wierp, zei hij als tot zichzelf sprekende: „’t Past nu goed in de rol; hum! ik zal....”
Dat herinner ik mij heusch niet meer, mevrouw. Maar ik herinner mij nog wel heel goed hoe vreeselijk veel er toen werd uitgegaan. MEVR. HOLT. Ja, ik weet nog best in welke families er tweemaal in de week een groot diner was. MEVR. LYNGE. En een rondreizend tooneelgezelschap is er ook eens geweest, heb ik gehoord. MEVR. RUMMEL. Ja, dat was wel het allerergste!... Hum ... hum....
Bij zulk een overmacht zullen de bewoners van Sheridan en de drie of vier beambten, met wie wij te doen hebben, zoo verbluft zijn, dat zij geen tijd zullen hebben om aan tegenweer te denken." "Hum! het plan is niet kwaad. Een verbazende som! Als wij met ons allen gelijk-op deelen, krijgt ieder zoo wat twee duizend dollars. Ik hoop maar dat de kornel uw voorstel zal aannemen."
Jawel, jawel, ik snap je, moedertje hum! is d
"Neen, neen! doar zal God veur zurgen!" riep Frerik, terwijl hij den beminden grijsaard den arm om den gebruinden hals sloeg: "Neen! 'k zal Hum ielken oavend bidden, da'k oe gezond mag weerzien.
„Ja natuurlijk! maar....” Eensklaps worden Waltens oogen rood en vochtig, en terwijl langzaam en stil een heldere droppel over zijn wangen rolt, glinsterend in ’t zonnestraaltje, dat zijn gelaat helder verlicht, vraagt hij zachtkens: „Je weet immers, hoe ik toen bestolen ben?” „Hum ja! ik herinner me wel zoo iets.” „Ik heb geen cent van ’t geld gezien.” „Dat ’s een ijselijkheid.
„Hum! d
Janssen geeft weinig um proal of pracht, 't kamerke is best genoeg; in die bedstee zal ie wel sloapen. Alschoon 't hum hier bij nêf en nicht perjen niet mee is gevallen, zoo gleuft ie toch dat ze doen wat ze kunnen.
Wat moest je daar uitvoeren? Nou...?" "Ik moest de vertoornde Achilles wezen," antwoordde kleine Marius met bevende lippen en keek op met zijn verschrikte oogen. "Zoo moest je dat? Hum... moest jij de vertoornde Achilles wezen; ja, daar lijk je nog al op; precies zoo heb ik hem me altijd voorgesteld."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek