Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 mei 2025
"Wel, wie heit van zijn leven!" riep hij "verakskeseer mijn onbeleefdheid. Ik kom zoo bij je." "'t Is warempel 'elukkig ook, dat de man je kent," zeide Klaas: "aêrs hadden wij nog werk 'ehad het hum aan zijn domme verstand te brengen." Ondertusschen riep ik hun die buiten stonden toe, dat zij maar gerust zouden wezen en dat er hulp zoude komen opdagen.
Paul, die in den aanvang geen rust of duur had gehad, gebukt onder het leed dat zijn vader veroorzaakte, had den boer op gewild, daar hij meende dat ielk mins d'r hum op oanzag. Deines liefderijke en bemoedigende woorden hadden hem wel is waar tot blijven gedwongen, maar toch hij was niet meer 't geen hij geweest was.
"In het salon." "Hum!" bromde de neger, min of meer den neus optrekkende. "En dat waarom, sir?" "Wel.... om kort te gaan, ik zal openhartig met u spreken."
De twee vreemdelingen, die heen-en-weer wandelden, stonden even stil, keken elkaar aan, toonden elkaar even hun snijtanden en zetten onmiddellijk hun wandeling weer voort. "Hij is uit zijn hum, omdat u hem geen 'reverencia' genoemd heeft!" mompelde meneer Laruja in 't oor van 't blonde jongmensch. "Wat wil uwe reverentie toch zeggen?
Wat zal hij met dat geld doen? Zal hij het naar ’t bureau van politie brengen? „Hum!” overlegt hij bij zichzelf, „’k zal zoo dwaas niet weer wezen; ’k heb eenmaal een gouden ring gevonden en naar het politiebureau gebracht; daar is hij afgehaald door den eigenaar en zelfs geen fooitje is er voor „den manke” overgeschoten; dat doe ik nooit weer.
"Hum ja!" hernam de gebochelde, terwijl hij hem verwonderd aanzag. "Maar waar moeten wij dat vandaan halen weet gij dat?" "Wel, wij nemen er natuurlijk een van zijn vervolgers, die hem waarschijnlijk dicht op de hielen zitten." "Goed bedacht, goed bedacht! Gij zijt een wakkere, sir! en ik geloof, dat wij het best met elkander zullen weten te vinden.
„Dus mijn behandeling is u per saldo toch niet tegengevallen, Overste,” zei met een fijn glimlachje de medicus, als antwoord op den stroom van dankbare woorden, die hem overstelpte. „O, Dokter!” klonk het in trio. „Dan heb ik verder hier niets meer te doen, dan u een aangenaam verblijf te Wiesbaden, een goede thuisreis en voortdurende gezondheid te wenschen.” „Hum!
Deftig begroet hij al de aanwezigen met een Dames en Heeren! ik ben Sinterklaas en ik kom jelui ereisies opzoeken en dat is m'n zwarte jongen, die maak je buiging roetmop de cadeautjes brengt. Hum! hum!... hij begint zijn vers: Ik kom op last van God Neptuun, Den Heerscher van de zee, En breng voor ieder hier aan boord Een klein cadeautje meê!
Eindelijk brandde de keerse hiel en al weg, en duvelkenmaôt kreeg van den Prior verlof om heen te gaôn; maôr zijn poot was deerlijk verbrand en daôr hum de weddingschap verloren had, kreeg hum nog vijfhonderd stokslaôgen toe."
Zoodra ik dat merkte, keerde ik mij om, en ging met mijn rug naar hen toe staan. Toen dachten ze, dat ik niet meer zien kon wat er gebeurde; maar ze hadden geen erg in den spiegel, waarin ik alles zoo duidelijk zag alsof ik er bij zat." "Hum, op een spiegel is niet veel af te gaan. Als men er voor staat dat is algemeen bekend ziet men zijn rechterzijde links en zijn linkerzijde rechts."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek