Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 27 juli 2025
Jan was ten einde raad, want hij naderde Flipsen met groote snelheid, en 't leed geen twijfel, of bij dezen voortgang reed hij hem pardoes tegen de beenen. Hij probeerde de kar op zijde te rukken, maar tevergeefs. "Hei, hei daar, hola Flipsen!" riep hij in doodsangst den boozen veldwachter toe, want hij was hem bijna genaderd. Maar Flipsen verkoos geen stap op zij te gaan.
Hei daar, jij met je mooie eerepenning, steek je handen uit je mouw, of...." "Ik ga al, stuurman, ik ga al!" antwoordde Jonge Kees. "Maar zeg, zie-je wel, dat Blake zoo raar doet?" "Hij zelf of zijn schip? Wien of wat meen-je?" "Het schip, ik en ken hem niet!"
Pallieter had een blauwe met roggemeel gevulde tweezak over den schouder hangen en ging naar huis langs de draaiing van een diepe beek. Hij was dronken, dronken van al de intense herfstkleuren, en zijn mond zag purpel van den overvloed lauwzoete brembezen, die hij onderwegen had geplukken en opgegeten.... Weer werd hij aan den grond gelijmd, als hij zag in welke schoonheid hij hier stond. Hei!
Het zingen klonk valsch en het roepen was ruw, maar toch werden allen er van ontroerd. »Tjonge, tjonge! Als ze maar niet te gauw roepen," zei mijnheer Vermaat. »Het heele Fransche bestuur is er toch nog en als dat maar even naar Utrecht seint... Hei, jongens! waar wou jullie heen?" »We mogen toch wel eens kijken, hé vader?" vroeg Bert.
O! als hij hier nu blijven kon..., als hij nu vrij en zich-zelf kon zijn in deze stad, in deze pracht-stad vol afschuwelijkheid, deze stad van ploerten en ellendigen, dit somber-schoone hol van handel, geld en modder..., hoe zou hij er kunnen werken..., want dat, wat hij voortaan uiten wou, dat zou hier bloeien, dat zou hier daaglijks voedsel krijgen, zijn ploerten-haat, zijn afschuw van gelddorst, en zijn liefde vooral, zijn mede-lijdende-liefde voor de behoeftigen, de verdrukten, de onder-liggenden.... Zoeken zou hij ze voortaan, ook onder die weinigen die leefden in dat land van hei en bosch en moerassen, waar hij weer heen gaan zou.... Zóó zou hij zich dan bevrijden van dat gevoel een egoïst te zijn..., terwijl zij.... Neen..., zich geven zóó als zij zou bij nooit kunnen....
Maar zijne verbazing steeg ten top, toen hij zich in uitmuntend Engelsch met de volgende woorden hoorde aanspreken: »Hei! jelui daar, gooi eens een touw op, om ons aan boord te hijschen!" Nauwlijks waren de krachtige roeiers op het dek aangekomen of zij werden omringd door de verbaasde matrozen, die hen met vragen overlaadden waarop zij niet wisten wat te antwoorden.
Wat een genot als zij 's morgens wakker werden in 't warme beddeken, te midden van den fruitreuk, als zij door het ronde raampje nevens hun hoofd, een zonbeschenen vlakte zagen openliggen, met mosbegroeide kentelende heuvels omendom. Ze grepen elkander vast en begosten te fikfakken lijk twee kleine kinders. Fruitetend kwamen zij op het dek, en hei wat een plezier! Wind en Zon!
Plotseling kwam de zon door een spleet in de wolken te voorschijn en wierp vóór het scheiden een gouden lichtgloed over bosch en hei. Zie, hoe alles gloeide en tintelde! Wat een schakeeringen van groen en bruin en wit! In vierkante vakken zag je het lichte groen van den jongen dennenaanplant met 't donkere bruin der uitgebloeide heidestruiken daar tusschenin.
Buiten de deur der hut op een kleine verhevenheid gekomen, heeft Toon de lantaarn in de hoogte gehouden en, over de donkere hei ziende, beweerd, dat hij niets kon ontdekken; maar ook, dat de dokter, als hij met z'n zieke lichaam het bosch was ingegaan, er nóg wel wezen zou. Van Hake meende echter heel in de verte iets zwarts te hebben gezien.
Gaarne, want de Scholte was trotsch op de dieren, en 't was hem de reis wel waard om ze eens in 't heerentuig voor een mooi rijtuig te zien. Nog wel een uur had de dame den tijd gehad om met de kleine in het rijtuig kiekeboe te spelen alvorens zij de karavane over de hei zag naderen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek