United States or Solomon Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ammiraal Tromp was onze Goede Vaer en als zijn kind roep ik u toe: "Mannen, zult gij den dood van onzen Goeden Vaer niet wreken?" Dat hielp. Huib sprong op en riep: "Ja, ja, wreken! wreken!" Cortenaer seint Evertsen en De Ruyter aan boord. Beiden komen en nauwelijks ziet De Ruyter den gevallen held liggen of hij roept uit: "Ach, ware ik voor Goede Vaer gestorven!"

Zijn metgezellen zagen elkander aan, meenende dat zij niet goed gehoord hadden. "Wat beteekent dat!" riep Nab uit. "Is dat de duivel die seint!" Niemand antwoordde. "Er is onweer aan de lucht," merkte Harbert op. "Kan de invloed van de electriciteit?...." Harbert voleinde zijn zin niet. De ingenieur, op wien aller blikken gericht waren, schudde ontkennend het hoofd.

Dat was immers de algemeene opvatting dier dagen, die men terugvindt o.a. in een 13de-eeuwsch gedicht Le Purgatoire Seint Patriz van MARIE DE FRANCE, en zelfs bij DANTE. Maar de bewerker of vertaler was blijkbaar iemand van geringe poëtische vermogens. Niet veel hooger stond de bewerker van dboec vanden houte, een der talrijke middeleeuwsche verhalen over de voorgeschiedenis van JEZUS' kruis.

»Dom genoeg," zei Reinier. »Als meneer De Celles het morgen naar Utrecht seint, wat hier aan de hand is, dan kan generaal Molitor met zijn volk weer gauw genoeg in Amsterdam terug wezen. En dan..." »Waarachtig! hij heeft gelijk!" riep »Kees draai me een loer." En toen tot het volk: »Komt jongens! We moeten naar de Weesperpoort, om de telegraaf te vernielen!

Het zingen klonk valsch en het roepen was ruw, maar toch werden allen er van ontroerd. »Tjonge, tjonge! Als ze maar niet te gauw roepen," zei mijnheer Vermaat. »Het heele Fransche bestuur is er toch nog en als dat maar even naar Utrecht seint... Hei, jongens! waar wou jullie heen?" »We mogen toch wel eens kijken, vader?" vroeg Bert.

Het is een aanhoudend geloei. "De zee breekt in de verte op eene rots of een eilandje," zegt de professor. Hans klautert in den top van den mast, maar seint geene klip. De oceaan is effen tot aan den gezichteinder. Drie uren verloopen. Het geloei schijnt voort te komen van een verwijderden waterval. Ik maak er mijn oom opmerkzaam op, die het hoofd schudt.

Uren lang zit hij in het getik van de toestellen en hoort daarin stemmen van verre landen: Petersburg seint, dan Londen, dan Tokio. Hij geeft aansluiting; berichten gaan voorbij, orders, geheimzinnige diplomatieke communicaties, woorden van hartstocht. Wanneer het gesprek tusschen de werelddeelen is afgeloopen, beginnen de meer eenvoudige gesprekken.