Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 18 juni 2025
Er was iets, dat plotseling zijn keel toeschroefde en dat hem verhinderde haar goedendag te zeggen. Hij wenkte slechts met zijn hand tot afscheid, toen zij de trappen afging. En toch had hij een gevoel, alsof hij haar achterna moest rennen en haar toeroepen: "Waarom doe je dat? Waarom gooi je je hals over kop in een leven, dat maar een half leven is?
"Die is wel zooveel jaren oud, dacht Paul, "als eene gewone grootmoeder weken oud is." "Dag, oud Moedertje," zei Paul, "hoe is het met U? Ik moet U de hartelijke groeten brengen van Uwe zuster, koningin over al de dieren, die op de aarde wonen, en U vriendelijk verzoeken mij voor één' nacht te herbergen." "Wie ben je, die mij zoo vriendelijk goedendag zegt?
"Als 't nu maar niet mijn ganzen zijn, die weggaan zonder me goedendag te zeggen," dacht hij. Hij zou hun zoo graag vertellen, hoe alles gegaan was, en hun laten zien, dat hij weer een mensch was geworden. Daar kwam een troep, die sneller vloog en luider riep dan de andere, en er was iets, dat hem zei, dat het deze troep moest zijn. Maar hij kon ze niet zoo zeker herkennen als den vorigen dag.
De aanzienlijkste, deftigste dames begonnen, zonder te weten waarom, de eenvoudigste burgervrouwen te groeten. De heeren van het hof voelden zich genoopt in 't voorbijgaan de boeren, die van de markt terugkwamen, goedendag te zeggen. De menschen zochten in hun hoofd naar de redenen, die zij tot nu toe hadden gehad om op elkaar neer te zien en elkaar te verachten, en.. konden ze niet meer vinden.
Paul nam zijne pet af en zei zoo vriendelijk mogelijk: "Dag, Grootmoedertje, hoe is het met U?" "Wie ben je, die zoo vriendelijk goedendag zegt?" vroeg het oude vrouwtje. "Twaalf eikenbosschen heb ik zien groeien, en ik heb ze ook weer zien sterven; maar nog nooit is hier iemand geweest, die mij zoo vriendelijk goedendag zei." "Ik ben een vermoeide wandelaar," zei Paul.
De vrouwen stonden op om naar huis terug te keeren want het werd voor de kinderen tijd om naar bed te gaan. Men zei elkaar op den drempel nog eenmaal goedendag, men wisselde een glimlach, men knikte elkander vriendelijk toe. Alles ging als gewoonlijk, en toch gevoelde ieder, dat er storm in aantocht was. "Wel te rusten!" zeide men. "Goeden nacht!"
"Maar maak voort met uw goedendag, goedenavond! laat ons met rust." "'t Is nu het uur der vossen en niet der kippen," zei Montparnasse. "Ge ziet wel, dat wij hier werken moeten," voegde Babet er bij. Eponine nam de hand van Montparnasse. Deze zeide: "Wees voorzichtig, ge zult u snijden, ik heb een open mes."
Hij vertrok zonder haar goedendag te zeggen, hij zond haar slechts een paar woordjes op een briefkaart. Zijn afwezigheid gaf haar een groot gevoel van verlichting. Zij wilde niet toegeven aan het knagend verlangen dat haar kwelde; zij wilde gelukkig zijn met Peter Dam. Al haar teederheid, al haar toewijding schonk zij hem en hèm alleen.
Zij had de zoete taal gehoord van Ridders, bij wie Adeelen evenmin te vergelijken was als de ruwe goedendag des huismans bij den sierlijken pronkdegen met Damasceensch lemmer des Edelmans, en hoe nederig ook en ingetogen, zij was eene vrouw, en had niet zonder eenig behagen haar lof in hoofsche taal hooren uitspreken door den mond eens Graven van Holland en zijner Edelen, en haar hart sloeg harder, wanneer zij zich den wakkeren Deodaat voorstelde, met zijn helderen, vriendelijken oogopslag, met zijn zachtaardig voorkomen, dat zoo vreemd afstak tegen zijn onweerstaanbaren moed, met zijn innemende stem, bevallige manieren en heusche handelwijze ten haren opzichte.
Men liet ons binnen en toen tante Katherina mij goedendag gezegd had, zette zij twee borden op tafel. Ik verzocht haar toen om er nog een derde naast te plaatsen. Als gij het goedvindt, breng ik nog een derden makker mede. Ik haalde uit mijn reistasch de pop te voorschijn, die ik op een stoel naast Lize zette.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek